Θεατρικό παιχνίδι με τις «Μαγικές Σβούρες» |
Ο Νικόλας συνήθως δεν ξετρελαίνεται όταν συμμετέχουμε σε εργαστήρια που πρέπει να φτιάξουμε κάτι και με θέλει δίπλα του. Αυτή την φορά όμως με εξέπληξε! Δεν το πίστευα αυτό που έβλεπα! Συμμετείχε με χαρά σε όλα τα παιχνίδια των δυο εμψυχωτριών και η φαντασία του ξεδιπλωνόταν αβίαστα και μας έκανε να χαμογελάμε! Εγώ κανονική κουκουβάγια, όποτε χειροκροτούσαν τον Νικόλα, άρχιζα τις επευφημίες μου, 'Μπράβο Νικόλα!!!!'. Και αυτός γυρνούσε και με κοίταζε με καμάρι:)
Στην αρχή παίξανε την πλατεία. Φανταζόντουσαν λοιπόν ότι ο χώρος που βρισκόντουσαν ήταν μια πλατεία και όσο έπαιζε η μουσική περπατούσαν στον χώρο, την μία προσποιούμενοι ότι γλυστράει από τον πάγο, την άλλη ότι κρατούσαν ομπρέλα λόγω βροχής, την άλλη ότι τους τραβούσε κάτι από την μύτη και την άλλη ότι τους τραβούσε κάτι από...τον πωπό:)
Απόλαυση να βλέπεις μικρά παιδιά να περπατάνε λες και κάποιος τα τραβάει από τον πωπό:)
Μετά παίξανε την μηχανή. Κάθε παιδί έκανε μια περιοδική κίνηση που συμπλήρωνε την κίνηση ενός άλλου παιδιού και στο τέλος έβλεπες μια καλοκουρδισμένη μηχανή από παιδικά χεράκια να λειτουργεί μπρος στα μάτια σου. Ο Νικόλας ήταν ο τελευταίος που συμμετείχε και είχε την φαεινή ιδέα να προσθέσει και ήχο στην δική του μηχανική κίνηση και έτσι όλα τα παιδιά άρχισαν να χαρίζουν ήχο στις κινήσεις τους. Απολαυστικό και αυτό.
Στην συνέχεια ανοίξανε το σεντούκι της γιαγιάς. Ο καθένας έβγαζε ένα φανταστικό αντικείμενο από το φανταστικό σεντούκι που υποτίθεται ήταν στην μέση του κύκλου και το προσπαθούσε να εξηγήσει στην ομάδα τι έβγαλε, χωρίς να μιλήσει. Ο Νικόλας ζήτησε για άλλη μια φορά να συμμετέχει, άπλωσε το χέρι του και έβγαλε το αντικείμενο του. Όταν τον ρώτησε η εμψυχώτρια τι έβγαλε, αυτός μας άφησε όλους έκπληκτους λέγοντας ότι έβγαλε... κάτι:) Κουκουβά κουκουβά!
Θα ήθελα λοιπόν να μπούμε σε μια ομάδα και να παίζουμε συχνά θεατρικό παιχνίδι, οπότε είμαι προς αναζήτηση της κατάλληλης ομάδας.
Μέχρι τότε όμως, βρήκα στο διαδίκτυο μερικές ιδέες για θεατρικό παιχνίδι που θα μπορούσαμε να παίξουμε το Σάββατο οικογενειακώς.
Χαλαρώνω και ονειρεύομαι
Τα παιδιά ξαπλώνουν με αργές κινήσεις στο πάτωμα και κάνουν ότι κοιμούνται. Ο εμψυχωτής τους θυμίζει ότι μπορούν να γυρίσουν νωχελικά από τη μια πλευρά ή την άλλη ή όπως αισθάνονται πιο άνετα.Ο εμψυχωτής τους ζητά να «ονειρευτούν». Εν συνεχεία, κάθε παιδί διηγείται το όνειρο του.
Υψώνομαι και πέφτω
Τα παιδιά στέκονται χαλαρά σε όρθια θέση. Ο εμψυχωτής τους προτείνει ν΄ αρχίσουν να ξεδιπλώνουν το σώμα τους προοδευτικά, ώστε να αισθανθούν ότι ψηλώνουν κι ότι ο θώρακας, τα χέρια, ο λαιμός, το κεφάλι, έλκονται από ψηλά. Εν συνεχεία, τους ζητά να χαλαρώσουν, να νιώσουν ότι σιγά-σιγά πέφτουν, ώσπου στο τέλος να «λιποθυμήσουν» και να ξαπλωθούν μαλακά στο πάτωμα.
Μιλώ με το σώμα
Τα παιδιά προσπαθούν να μιμηθούν με σωματικές κινήσεις διάφορα αντικείμενα ή ζώα. Π.χ. •Μπάλα: προσπαθούν να κυλήσουν στο πάτωμα ή αναπηδούν κλπ. •Σβούρα: προσπαθούν να ισορροπήσουν στα δύο πόδια ή μόνο στο ένα, επιχειρούν να στριφογυρίσουν γύρω από τον εαυτό τους κλπ. •Φίδι: προσπαθούν να βρουν τρόπους ν΄ αποδώσουν τους ελιγμούς του φιδιού, άλλο ξαπλωμένο χάμω, έρποντας, άλλο μόνο με τα χέρια, άλλο μόνο με κίνηση του κεφαλιού ή της γλώσσας κλπ. •Βροχή: προσπαθούν να δώσουν την αίσθηση των σταγόνων, π.χ. με χαλαρές εναλλασσόμενες κινήσεις των καρπών. •Εκκρεμές: προσπαθούν να μιμηθούν τις κινήσεις τού εκκρεμούς, κουνώντας το χέρι, το πόδι, τον κορμό κλπ.
Άσκηση ισορροπίας
Ο εμψυχωτής προτείνει στα παιδιά να περπατήσουν ελεύθερα στο χώρο, ισορροπώντας πάνω στο κεφάλι τους ένα βιβλίο. Σε δεύτερη φάση, τους ζητά να φανταστούν ότι το βιβλίο είναι ένα κανάτι νερό, ένα πανέρι ψάρια ή ένας ταβλάς κουλούρια, και να φανταστούν ανάλογο χώρο κι ανάλογες καταστάσεις.
Όπως βλέπεται το θεατρικό παιχνίδι φαίνεται να με έχει κερδίσει. Εσείς το γνωρίζατε; Το έχετε δοκιμάσει;
Πηγή παιχνιδιών