Τα τελευταία χρόνια, δεν σας κρύβω, πως έχω αρχίσει να ενθουσιάζομαι με τη γιορτή του Χάλογουιν (Halloween) και όλα αυτά τα τρομακτικά μοβ, πορτοκαλί και μαύρα ντεκόρ! Με τις μάγισσες, τις νυχτερίδες και τις αναμμένες κολοκύθες…
Το Χάλογουιν (Halloween) είναι γιορτή του δυτικού κόσμου που γιορτάζεται την νύχτα της 31ης Οκτωβρίου. Μια γιορτή που θα μπορούσε να πει κανείς ότι μοιάζει με τις δικές μας Απόκριες, όμως διαφοροποιείται κατά πολύ από αυτές καθώς το Χάλοουιν έχει περισσότερο μυστικιστική χροιά και τρομακτική θεματολογία. Συνδυάζει χριστιανικά και παγανιστικά στοιχεία σε σημείο παραλογισμού καθώς στην ουσία πρόκειται για την Γιορτή των Αγίων Πάντων, η οποία εορτάζεται με μάγισσες και δράκουλες!
Εκείνο το βράδυ τα μικρά παιδιά μεταμφιέζονται, κατά κανόνα σε κάτι «τρομαχτικό», όπως σε μάγισσες, ζόμπι, σκελετούς και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας γλυκά, το γνωστό "trick or treat?" ("φάρσα ή κέρασμα;").
Η συνήθεια αυτή ξεκίνησε τον Μεσαίωνα όταν οι φτωχοί ανήμερα του Hallowmas (1 Νοεμβρίου) χτυπούσαν την πόρτα σε γειτονικά σπίτια και έλεγαν ευχές για την Ημέρα των Ψυχών με αντάλλαγμα φαγητό. Τα μήλα και οι κολοκύθες είναι οι πρωταγωνιστές των εδεσμάτων της γιορτής. Είναι άλλωστε η εποχή της συγκομιδής τους. Καραμελωμένα μήλα, κολοκυθόπιτες, ψωμί από κολοκύθα αλλά και καραμελωμένο ποπ κορν είναι στο μενού. Στην Ιρλανδία, ειδικότερα, αρέσκονται στο να φτιάχνουν ένα είδος σταφιδόψωμου (Barmbrack), στην Αγγλία φτιάχνουν Bonfire toffee (σε συνδυασμό με τη Νύχτα του Γκάι Φωκς) αλλά και Soul cakes, το κέικ των ψυχών.
Κάθε χρόνο το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου, παράξενα και «τρομακτικά» πράγματα συμβαίνουν στη Βόρειο Αμερική. Φωτισμένες κολοκύθες, ανθρώπινοι σκελετοί, χαρούμενα φαντάσματα, μάγισσες καβάλα σε σκούπες κάνουν την εμφάνισή τους στους δρόμους των αμερικανικών πόλεων. Εκεί το Halloween γιορτάζεται ως μια γιορτή με μαζική συμμετοχή που θυμίζει καρναβάλι και κάλαντα μαζί, όπου ο φόβος δύσκολα ξεχωρίζει από το γέλιο και ο τρόμος από το ξεφάντωμα. Παιδιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας και οι νοικοκύρηδες τους προσφέρουν κέικ η ζαχαρωτά για την ανάπαυση των ψυχών. Τη μέρα αυτή την περιμένουν πώς και πώς οι ζαχαροπλάστες της Αμερικής. Ο τζίρος σε γλυκά και ζαχαρωτά την ημέρα του Halloween υπερβαίνει κατά πολύ τον αντίστοιχο των Χριστουγέννων, του Αγίου Βαλεντίνου και του Πάσχα.
Ο όρος Halloween είναι συνεπτυγμένη μορφή των λέξεων All-Hallow-even και σημαίνει το «Βράδυ πριν από την Ημέρα των Αγίων Πάντων», που γιορτάζεται την 1η Νοεμβρίου στις καθολικές χώρες. Η γιορτή χάνεται στα βάθη των αιώνων. Έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σχετίζεται με τη λατρεία των Δρυίδων από τους Κέλτες στην Ιρλανδία. Πιστεύεται ότι οι ψυχές των ανθρώπων που πέθαναν κατά τη διάρκεια του έτους ψάχνουν να μπουν σ' ένα σώμα για να κερδίσουν την αθανασία. Οι ζωντανοί από την πλευρά τους, ντυμένοι με παράξενα κοστούμια και κάνοντας θόρυβο, προσπαθούν να φοβίσουν και να διώξουν τα πνεύματα.
Κατά την Μεσαίωνα όλες αυτές οι γιορτές μπήκαν στο χωνευτήρι των θρησκειών και των πολιτισμών με αποτέλεσμα να προκύψει ένα καινούργιο έθιμο που άρχισε να ανθίζει στην Σκωτία και την Ιρλανδία με τους Άγγλους Προτεστάντες να μην το προτιμούν. Το μεταναστευτικό κύμα Σκωτσέζων και Ιρλανδών προς τη Βόρειο Αμερική τον 19ο αιώνα μετέφεραν το έθιμο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Οι χριστιανικές οργανώσεις αντιδρούν, θεωρώντας ότι το έθιμο έχει ειδωλολατρικές ρίζες και σατανιστική χροιά. Το Βατικανό το βλέπει σαν ένα παιδικό παιγνίδι και γι' αυτό το συγχωρεί.
Το έθιμο της κολοκύθας έχει ρίζες από παλιούς Ιρλανδικούς μύθους σύμφωνα με τους οποίους ένας τεμπέλης αλλά πανέξυπνος αγρότης (Τζακ) που κατάφερε να ξεγελάσει και να παγιδεύσει τον Διάβολο με έναν σταυρό. Ο Τζακ αρνήθηκε να απελευθερώσει τον Διάβολο μέχρι να καταλήξουν σε κάποια συμφωνία. Ο Τζακ δέχτηκε να τον απελευθερώσει με την προϋπόθεση ότι όταν πεθάνει, ο Διάβολος να μην τον αφήσει να μπει στην Κόλαση. Πεθαίνοντας λοιπόν ο Τζακ, η συμφωνία τηρήθηκε και έτσι δεν μπορούσε να πάει στην Κόλαση. Από τότε, ο Τζακ φτιάχνει αυτά τα φανάρια από κολοκύθα, βάζει ένα κερί μέσα τους και περιπλανάται σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης για να βρει ένα μέρος να αναπαυθεί.
Φέτος λοιπόν, είπα να κρεμάσω ένα banner με θέμα το Halloween και συγκεκριμένα το trick or treat και μάλιστα είπα να το μοιραστώ μαζί σας!
Μπορείτε λοιπόν, να το κατεβάσετε πατώντας την παρακάτω εικόνα
Στο διαδίκτυο βρήκα επίσης αυτό το ποιηματάκι...
Παραμονή του Χαλογουίν
Μια μέρα πριν το Χαλογουίν
Αντίστροφα μετράω
Θέλω να βρω μία στολή
Τον τρόμο να σκορπάω
Θέλω να ειν’ φρικιαστική
Κι εντύπωση να κάνει
Δε θέλω να ‘μαι χαζοκλόουν
Ή να ντυθώ Μπαγκς Μπάνι
Ούτε κι ιππότης πάνοπλος
Σ’ άχαρο παραμύθι
Θέλω κάτι απόκοσμο
Τον κόσμο όλο να πείθει
Πήγα σε βεστιάριο
Πρώην νεκροταφείο,
Που ο δήμος το κατάργησε
Το 2002
Μου άρεσαν πολλές στολές:
Του πράσινου γορίλα,
Του ζόμπι του δικέφαλου
Που βρόμαγε σαπίλα
Κι οι μάσκες από καουτσούκ
Δεν πήγαιναν και πίσω
Χιλιάδες ήτανε θαρρώ
Μα πώς να τις μετρήσω;
Τέρατα και δαίμονες,
Μια λάμια μοχθηρή
Του μακαρίτη Νίξον
Μια τέλεια στολή
Αλλά το πιο τρομαχτικό
Κοστούμι που υπάρχει
Ήτανε, φίλοι μου, αυτό
Του καταστηματάρχη
Μαύρα ήταν τα ρούχα του
Σχισμένα και κομμάτια
Μέσα απ’ τις τρύπες φαίνονταν
Μικρά κόκκινα μάτια
Και κάθε που περπάταγε
Πω! Πω! Τι φασαρία!
Φορούσε ολοζώντανο
Παπούτσι – κροταλία
Το πρόσωπο του ήταν χλομό
Σαν να τα είχε φτύσει
Και ήτανε κι εξόφθαλμος
Και είχε αλληθωρίσει
Τα δίχρωμα τα μάτια του
Είχαν και δυσπλασία
Κι εκείνη η ελιά στη μύτη του
Ήτανε σκέτη αηδία
Και στο ταμείο έσπευσα
Σ’ εκείνον να δηλώσω:
«Γι αυτή σας την αμφίεση
Πληρώνω όσο όσο
Μακάβρια είναι! Και φρικτή!
Όλους θα τους τρομάζει!
Σας λέω, είναι εκπληκτική!
Λέτε να μου ταιριάζει;
Και η φρικαλέα μάσκα σας
Είν’ το καλύτερο μου!
Είσαστε σαν να βγήκατε
Από ταινία τρόμου
Και πείτε μου: τα έντομα
Που ‘χετε στο κεφάλι
Είν’ ή δεν είν’ αληθινά;
Γοητεία έχουν μεγάλη
Και τώρα, λοιπόν, πείτε μου
Κι επιταγή σας γράφω
Πόσο κοστίζει αυτή η στολή
Που βγήκε από τάφο;»
Αυτός έστεκε αμίλητος
Σαν να ‘τανε σε κώμα
Το δέρμα του ξεφλούδιζε
Κι έζεχνε απ’ τη βρόμα
Έκλεισε το ένα μάτι του
Κι έσκυψε αργά από πάνω
Το βλέμμα του ήταν μοχθηρό
Μου ήρθε να πεθάνω
Μπήγει τα νύχια στο έπιπλο
Τον κοίταξα με τρόμο
«Φίλε, κοστούμι δε φορώ
Σήκω και πάρε δρόμο»
Πηγές: [1] - [2] - [3] - [4]
