Είναι καιρός τώρα που με έχει πιάσει ένα άγχος, μια ανησυχία. Ο λόγος είναι ότι συνειδητοποιώ ότι ο Νικόλας μεγάλωσε και... φεύγει.
Εντάξει φυσικά και είμαι χαρούμενη που το μωρό μου γίνεται αντράκι, φυσικά και χαίρομαι που είναι τόσο ανεξάρτητος, αλλά να...
- Δεν ζητάει πια αγκαλιές.
- Μιλάει πλέον σαν μεγάλος. Και δεν μιλάω μόνο για το τι λέει αλλά και για το ύφος του, που πλέον είναι πιο μεγάλου ανθρώπου. Τα μωρέ πάνε σύννεφο!
- Προχθές με το που φτάσαμε στο summer camp μου άφησε το χέρι, πήγε στον υπεύθυνο και σοβαρά σοβαρά τον ρώτησε.. με συγχωρείτε που θα είναι το Α3 σήμερα; και έφυγε. Έτσι χωρίς φιλί.
