Κολατσιό για το νηπιαγωγείο

Ξεκινήσαμε νηπιαγωγείο και πλέον κάθε πρωί ο μικρός κουβαλάει μαζί του ταπεράκι με το κολατσιό του.

Η δασκάλα μας έδωσε οδηγίες το κολατσιό να είναι υγιεινό και να μην περιέχει έτοιμα συσκευασμένα προϊόντα.

Πέρυσι ο μικρός που πήγαινε ιδιωτικό παιδικό σταθμό έτρωγε εκεί δεκατιανό και μεσημεριανό και φυσικά άδειαζε τα πιάτα ανεξάρτητα από το μενού. 

Είπα λοιπόν να εκμεταλλευτώ το γεγονός ότι όταν είναι σχολείο τρώει τα πάντα, οπότε κάθε μέρα τον στέλνω με ένα διαφορετικό πρωινό.

Πραγματικά έφαγε από όλα όσα του έδωσα την πρώτη εβδομάδα, ακόμη και πράγματα που δεν είχε δοκιμάσει ποτέ ξανά!

Τα πρωινά που δοκίμασα αυτές τις πρώτες ημέρες ήταν τα παρακάτω και σας αφήνω να βρείτε πιο ήταν το αγαπημένο του:)

Attachment Parenting ή Η μητρότητα της προσκόλλησης!

Καλά ε, είμαι πολύ μπροστά. Καλέ, κάνω attachment parenting και δεν το ξέρα; Είναι η νέα μόδα στο Hollywood! Καλά ντάξει, πακετάρω την βαλιτσούλα μου και μεταναστεύω τώρα! Θα βρω πολλά κοινά εκεί με τις φίλες μου τις Αμερικάνες που είναι πολύ μπροστά. Κοιμούνται μαζί με τα παιδιά τους, θηλάζουν και τα κουβαλάνε όλη μέρα. Αυτό. Ένας μεγαλογιατρός ο Γουίλιαμ ο Σιρς ντε, από το Boston του έδωσε και μια ταμπέλα, έβγαλε και βιβλίο και έκανε μεγάλη επιτυχία. Να δεις που και η Μενεγάκη το κάνει.

Κουλουράκια με Πετιμέζι

Κάθε χρόνο παίρνω μούστο από την Κεφαλονιά και πέρα από τις νοστιμότατες μουσταλευριές που φτιάχνω, κρατάω λίγο για να φτιάξω και ένα μπουκαλάκι πετιμέζι.

Ατάκες Αγνής Καλοκαίρι 2015 (3 χρονών και 7 μηνών)

Εγώ: Αγνή θα πάω για ψωμί, θα έρθεις μαζί μου;

Αγνή: Όχι. Καλό ψωμί!

Θα περιμένω τ'άλλο καλοκαίρι...

κι έχω κρυμμένο στην αμμουδιά ένα αστέρι.... λαλαλαλα. Το ξέρετε το τραγούδι φαντάζομαι. Βέβαια το τραγούδι λέει σε περιμένω αλλά το άλλαξα γιατί εγώ περιμένω το άλλο καλοκαίρι... Το καλοκαίρι μου ήταν πολλά πράγματα, αλλά όχι ξεκούραστο.

Είχε "μουσική" από ένα μωρό που έκλαιγε ασταμάτητα....

είχε μια μετακόμιση με όλα τα καλά και τα κακά που την συνοδεύουν....

Πρώτη μέρα στο νηπιαγωγείο

Η καινούρια σχολική χρονιά ξεκίνησε! Πλέον πάμε στο νηπιαγωγείο. Θα μου πεις σιγά δεν έγινε κάτι φοβερό, νηπιαγωγείο πάτε όχι πανεπιστήμιο:) Δεν ξέρω, φαντάζομαι μας πιάνει όλες τις μανάδες μια περηφάνια, μια συγκίνηση, που βλέπουμε τα παιδιά μας να ανοίγουν τα φτερά τους και είναι σαν να μεγαλώνουν ξαφνικά αυτή την πρώτη μέρα του σχολείου... Πήγαμε λοιπόν με χαμόγελο στα χείλη και χωρίς καμιά δυσκολία.

Όπως όμως ήταν αναμενόμενο όταν τον παρέλαβα ήταν κλαμένος. Ε μα τόσος καιρός αυτοκόλλητοι έπρεπε να το περιμένω. Το αγόρι μου... Μου είπε ότι ρωτούσε την δασκάλα του, πότε θα έρθει η μαμά του και μετά την ξαναρωτούσε και μετά την ξαναρωτούσε:) 

Έτσι και εγώ την επόμενη ημέρα του φόρεσα ρολόι και έτσι δεν ξαναρώτησε! Τον πήγα σχολείο και με το που μπήκε είπε στην δασκάλα... "Με θυμάσαι που έκλαιγα εχθές και σε ρωτούσα που είναι η μαμά μου; Σήμερα φόρεσα ρολόι και θα ξέρω πότε θα έρθει." Έτσι την δεύτερη ημέρα πέρασε πολύ καλύτερα όπως είπε και δεν έκλαψε καθόλου! 

Καλή αρχή λοιπόν αγόρι μου... όσο για εμένα... η παρακάτω εικόνα νομίζω με εκφράζει απόλυτα ;) !!!!

via

Το δικό μας καλοκαίρι στην Κεφαλονιά

Φέτος οι καλοκαιρινές μου διακοπές είχαν εκπλήξεις! Πολλές εκπλήξεις!

Όχι, μην πάει το μυαλό σας σε ανθρώπους που ξαφνικά και μετά από καιρό αντάμωσα ή ότι μου συνέβη κάτι που μου άλλαξε τη ζωή... Άλλες εκπλήξεις εννοώ! Είμαι βέβαιη ότι κάποιος διάβαζε τις σκέψεις μου και συνωμοτούσε ώστε να μου συμβεί το αντίθετο.

Θα συμφωνούσα βέβαια απόλυτα με την άποψη ότι εγώ η ίδια ξεγελούσα τις σκέψεις και τις προθέσεις μου και επέλεγα κατά κύριο λόγο διαφορετικά. Εντελώς το αντίθετο!

Ζωγραφική σε Βότσαλα: Φράουλες

Καλημέρα, καλημέρα! Καλή εβδομάδα!

Σήμερα σας έφερα μερικές φράουλες. Tο ξέρω ότι δεν είναι της εποχής αλλά πιστέψτε με αυτές οι φράουλες είναι παντώς καιρού και εποχής! Δεν χορταίνω να τις κοιτάζω...δεν τολμώ να τις δοκιμάσω βέβαια όπως καταλαβαίνεται... γιατί σίγουρα θα έχουμε ατυχήματα...χιχιιχ

Καλώς μας ήρθες Φθινόπωρο!

Καλώς μας ήρθες φθινόπωρο με τα καλά που μας φέρνεις!

Καλώς μας ήρθες Mommywiki γιατί μετά από τόσο καιρό απουσίας νομίζω πρω το "πρέπει" ένα καλωσόρισμα! Περάσαμε όμορφα. Γεμίσαμε τις μπαταρίες μας. Μαζέψαμε αναμνήσεις. Βρήκαμε χρόνο για εμάς. Απολαύσαμε να μην κάνουμε τίποτα - έστω για λίγα λεπτά, μέχρι το επόμενο "μαμά...". Ήρθαμε κοντά με τα παιδάκια μας, παίξαμε, γελάσαμε και εννοείται κάποιες στιγμές γίναμε και εμείς παιδιά!
Τώρα το καλοκαιράκι μας αφήνει και μπήκαμε στο φθινόπωρο! Το οποίο, μη νομίζεται, μας φέρνει επίσης πολλά "καλά". Φτάνει να στρέψουμε το βλέμμα μας προς αυτά και να τα δούμε...