Εγώ: Αγνή θα πάω για ψωμί, θα έρθεις μαζί μου;
Αγνή: Όχι. Καλό ψωμί!
Προσπαθώ να πείσω την Αγνή να κάνει βουτιές στη θάλασσα αλλά δεν θέλει με τίποτα.
Εγώ: Μα καλά αφού εσύ είσαι η καλύτερη κολυμβήτρια είναι δυνατόν να μην κάνεις βουτιές;
Σκέφτεται...
Αγνή: Εγώ είμαι αθλήτρια, όχι κολυμβήτρια, και οι αθλήτριες κολυμπάνε δεν κάνουν βουτιές!
Αγνή: Θα κολλήσω τα αυτοκόλλητα μου να έχουν πιασμένα τα χέρια τους για να παντρεύονται. Όλες οι μαμάδες είναι παντρεμένες και όλοι οι μπαμπάδες και όλοι οι Παναζώτιδες [Παναγιώτης λέγεται ο μπαμπάς]....
Αγόρασα κάτι παιδικά τραύμα-πλάστ απλά για να τα έχω μήπως και χρειαστούν. Η Αγνή με το που τα είδε τα έχει πάντα στο χέρι της και τα κρατά.
Εγώ: Αγνή, άσε τα τραύμα-πλάστ μέσα στο συρτάρι, γιατί όταν τα χρειαστούμε δεν θα κολλάνε.
Αγνή: Μαμά... Αστειεύεσαι; Εγώ κρατάω το χαρτάκι δεν τα κρατάω από την κόλλα τους...
Η Αγνή βλέπει βιντεάκια από το κινητό μου.
Εγώ: Καλά ακόμα το κινητό έχει μπαταρία;;;
Αγνή: Φουλ
Η Αγνή βλέπει (για ακόμα μια φορά) βιντεάκια από το κινητό μου. Ωστόσο, αυτή τη φορά κλείνει...
Αγνή: Μαμά, κάτσε να το κουνήσω πάνω κάτω... (κουνάει το κινητό) Που ξέρεις; Μπορεί να ανοίξει!
Η Αγνή παίρνει το κινητό μου για να δει βιντεάκια (πρέπει να το κόψουμε αυτό!).
Εγώ: Δώσε μου σε παρακαλώ το κινητό μου...
Αγνή: Μαμά, δεν είπαμε ότι το μοιραζόμαστε το κινητό σου;;; Ε... τώρα είναι η σειρά μου να το πάρω και θα δώ όλο το βίντεο...
Πιστέψτε με... Δεν συμφώνησα ποτέ σε κάτι τέτοιο.