Οι διακοπές μας πλησιάζουν, αργά αργά και σταθερά! Όμως όλο και κάποια εξόρμηση θα κάνουμε μέχρι να έρθει η πολυπόθητη άδεια.
Εμείς έχουμε ήδη ξετρυπώσει τα αντικουνουπικά και τις αλοιφές για τα τσιμπήματα των κουνουπιών. Τον Νικόλα και τον άντρα μου τον έχουν κάνει τα κουνούπια σουρωτήρι. Ευτυχώς δηλαδή για μένα, που μου έρχονται χορτασμένα και δεν με τσιμπάνε (χεχεχεχε).
Έτσι σκέφτηκα ότι τόσο καιρό δεν έχω ένα μέρος, ένα κουτί, ένα κιτ ντε, με υλικά πρώτων βοηθειών. Κάτι που μπορώ να το έχω πάντα μαζί στις εξορμήσεις μας.
Θα μου πεις, έχουμε πήξει στα φαρμακεία, ναι αλλά γιατί να τρέχουμε;
Τι πρέπει λοιπόν να έχει μέσα ένα απλό κιτ πρώτων βοηθειών;
- Αποστειρωμένες γάζες
- Επιδέσμους
- Γάντια
- Τσιμπιδάκι για αφαίρεση αγκαθιών, ακίδων, κλπ
- Ψαλίδι
- Ρολό αυτοκόλλητης χειρουργικής ταινίας
- Αυτοκόλλητα επιθέματα σε διάφορα μεγέθη.
- Εντομοαπωθητικό
- Καταπραϋντική αλοιφή για τσιμπήματα.
- Φυσιολογικό ορό.
Αυτά για αρχή. Τα παραπάνω αρκούν για να δώσουμε τις πρώτες βοήθειες στα πιτσιρίκια που τρέχουν ανεξέλεγκτα πέρα δώθε και δεν υπακούν σε κανέναν κανόνα:)
Τώρα αν το παιδί, αρρωστήσει ή χτυπήσει πιο σοβαρά, θα πεταχτούμε στο φαρμακείο να πάρουμε τα απαραίτητα ή θα οδηγηθούμε στο πιο κοντινό κέντρο υγείας.
Αν λοιπόν οι διακοπές μας δεν είναι σε κάποιο απομακρυσμένο μέρος που το φαρμακείο είναι χιλιόμετρα μακρυά, ε τότε δεν νομίζω ότι χρειάζεται μέσα στην ζέστη και μέσα στις διακοπές μας να κουβαλάμε ένα φαρμακείο ολόκληρο.
Γράφοντας τα παραπάνω θυμήθηκα κάποια βασικά πραγματάκια που είχα μάθει σε κάποια μαθήματα πρώτων βοηθειών που είχα παρακολουθήσει και που μου είχαν κάνει εντύπωση γιατί δεν τα ήξερα. Τα γιατροσόφια με τα οποία μεγάλωσα, είχαν εντυπωθεί τόσο μέσα μου που με εντυπωσίασαν οι τόσο απλές συμβουλές της εκπαιδεύτριας.
Αντιτετανικό εμβόλιο!
Αυτό το εμβόλιο είναι τόσο σημαντικό και σώζει ζωές. Είναι απίστευτο στην εποχή μας να χάνονται ζωές από τέτανο. Τα παιδιά μας είναι καλυμμένα, διότι ήταν από τα πρώτα εμβόλια που έκαναν και θα είναι καλυμένα για αρκετά χρόνια, δεν θυμάμαι πόσα, νομίζω 10. Εμείς όμως όχι. Είναι ένα εμβόλιο που κοστίζει ελάχιστα και προστατεύει για πολλά χρόνια.
Γάντια!
Όταν το παιδί ή ο ενήλικας, χτυπήσει και ματώσει, τότε το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να βάλουμε γάντια και αν δεν είναι αυτό δυνατό να πλύνουμε πολύ καλά τα χέρια μας. Όχι για να προστατευτούμε από το τρεχούμενο αίμα του ατόμου που έχει χτυπήσει αλλά και για να το προστατεύσουμε από τα δικά μας μικρόβια. Το ξέρω το δικό μου το παιδί είναι αγνό, δεν θα πάθω κάτι, αυτό όμως, αν ακουμπήσω την πληγή του με τα βρώμικα χέρια μου, είμαι σίγουρη ότι δεν θα το μολύνω;
Τρεχούμενο νερό!
Όταν το παιδί ή ο ενήλικας, χτυπήσει και ματώσει, τότε το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να κάνουμε μηχανική απομάκρυνση των μικροβίων. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών απομακρύνεται με το νερό. Τρεχούμενο νερό λοιπόν στην πληγή. Όχι οινόπνευμα, ούτε betadine. Μου είχε κάνει τόσο εντύπωση που η εκπαιδεύτρια επέμενε τόσο πολύ ότι το betadine όχι μόνο δεν κάνει καλό, αλλά μπορεί να φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα. Νερό λοιπόν και καθαρό επίδεσμο με πίεση πάνω στην πληγή. Τίποτε άλλο.
Στο κάψιμο επίσης, κρύο νερό αμέσως. Όχι ντομάτα, ή οδοντόκρεμα ή βούτυρο. Νερό!
Και μην ξεχάσω το πιο σημαντικό, ένα φιλί από την μαμά κάνει πάντα, μα πάντα τον πόνο να περνάει. Ακόμη και σε εμάς τους μεγάλους:)
