Εμείς έχουμε μια καθυστέρηση στον λόγο, οπότε έχουμε φάει αμέτρητες ώρες διαβάζοντας άρθρα σαν αυτό.
Ο Νικόλας από σχετικά μικρή ηλικία είπε τα μαμά, μπαμπά, γιαγιά και έκανε τους ήχους ζώων. Αλλά έφτασε σχεδόν δύο ετών και ήταν σταθερός.
Άρχισα και εγώ να διαβάζω από δω και κει στο ίντερνετ, ότι σε αυτή την ηλικία συνήθως αρχίζουν να συνδυάζουν 2 λέξεις. Ούτε καν!
Έλεγε κάποιες λεξούλες, με τον δικό του πάντα τρόπο που μόνο εμείς καταλαβαίναμε, και όλες ίδιες μεταξύ τους. Παπά, ήταν ο παππούς, ο Πάνος και ο παππάς. Με μια αλλαγή τόνου, πάπα, ήταν η πιπίλα. Οι υπόλοιπες λέξεις ακουγόντουσαν σχεδόν ίδιες, νιανια το νάνι, νιανιανια η φρυγανιά, νιούνια οι κούνιες κ.ο.κ.
Φυσικά καταλάβαινε τα πάντα! Μας πουλούσε και μας αγόραζε που λένε:) Έβλεπα κάποια παιδάκια στην ίδια ηλικία, ροδάνι η γλώσσα τους!
Φυσικά άκουγα από όλους τις εξής προτάσεις, που είμαι σίγουρη ότι έχετε ακούσει όσοι ανησυχείτε για τον λόγο των μικρών σας και ίσως σας εκνευρίζουν όσο εμένα, ίσως όχι:
- Μην συγκρίνεις παιδιά το καθένα είναι διαφορετικό
- Τα κοριτσάκια μιλάνε πιο γρήγορα από τα αγοράκια
- Ένα παιδάκι μια φίλης μου/στις κούνιες/της γειτόνισσας είναι δύο και δεν λέει ούτε μαμά
- Ένα παιδάκι μια φίλης μου/στις κούνιες/της γειτόνισσας δεν έλεγε τίποτε και στα τρία τα είπε όλα μαζί
- Ένα παιδί μια φίλης μου/στις κούνιες/της γειτόνισσας δεν έλεγε τίποτε και τελικά έγινε επιστήμονας
- μπλα μπλα μπλα
Εντάξει το ξέρω ότι όλα τα παραπάνω ισχύουν. Επίσης το ήξερα ότι ο Νικόλας αργά η γρήγορα θα μιλούσε, αλλά αυτό δεν αναιρούσε το γεγονός ότι είχε καθυστερήσει να μιλήσει. Δεν είμαι καμιά ψωνισμένη που θέλω το παιδί μου να είναι ένας baby einstein και να περιμένω από αυτό να πει "αλληλεπίδραση" στα δύο του. Ούτε κατηγορώ το παιδί μου και προσάπτω προβλήματα χωρίς λόγο, ότι δεν μιλάει δεν κάνει δεν ράνει. Απλά παρατηρώ και βγάζω συμπεράσματα. Και το λέω αυτό γιατί το άκουσα και αυτό. Ώχου μωρέ, άστο το παιδί, θα μιλήσει γιατί όλο λες ότι δεν μιλάει;
Τελικά πήγαμε σε αναπτυξιολόγο και μας είπε ότι πράγματι καθυστέρησε να μιλήσει. Μας είπε ότι μέχρι τα τέσσερα δεν έχει νόημα κάποια λογοθεραπεία. Επίσης μας είπε ότι μάλλον είναι μια καθυστέρηση λόγου και όχι διαταραχή λόγου. Μάθαμε και κάτι που δεν ξέραμε, ότι αν έχουν καθυστερήσει οι γονείς να μιλήσουν, είναι πιθανό να είναι κληρονομικό. Μας συνέστησε λοιπόν να ακολουθήσουμε μια μέθοδο που λέγεται, μέθοδος πρώιμης παρέμβασης Portage. Μια μέθοδος που τελικά ακολουθήσαμε για τρεις μήνες και είδαμε διαφορά. Δεν ξέρω αν την διαφορά αυτή θα την βλέπαμε ούτως ή άλλως. Δεν ξέρω αν δώσαμε λεφτά χωρίς λόγο. Αυτό που ξέρω είναι ότι
- το παιδί είχε φοβερή εξέλιξη
- εμείς ως γονείς νοιώθουμε ότι κάναμε ότι περνούσε από το χέρι μας και βοηθήσαμε το παιδί μας
- έμαθα να παίζω με το παιδί μου και έμαθα πως πρέπει να του συμπεριφέρομαι, έτσι ώστε να αναπτυχθεί σωστά σε όλους τους τομείς.
Για την μέθοδο αυτή θα γράψω κάποια άλλη στιγμή ένα άρθρο που θα περιγράφω τι κάναμε.
Παρακάτω ακολουθούν τα αναπτυξιακά στάδια του λόγου
- 1 μηνός Βγάζει φωνούλες διαφορετικών συχνοτήτων
- 3 μηνών Κοιτάζει προς τον ήχο
- 6 μηνών Μπαμπαλίζει
- 9 μηνών Κάνει χειρονομίες ή βγάζει φωνούλες προς τον συνομιλητή του
- 1 έτους Χρησιμοποιεί 3-4 λέξεις, πχ μαμά, μπαμπά
- 20 μηνών Συνδυάζει δύο λεξούλες («μαμά γάλα»)
- 2-3 ετών: Έκρηξη λεξιλογίου και γραμματικής (προσθήκη πληθυντικού
- ή χρόνων ρημάτων, αντωνυμιών, ερωτήσεων, αρνήσεων)
- 3 ετών Ο λόγος αρχίζει να γίνεται περιγραφικός, παρακολουθεί ιστορίες
- που του διαβάζουμε, μετρά μέχρι το 4
- 3-4 ετών Σύνθετες προτάσεις («πού είπες πως έβαλες την κούκλα μου;»
- ή “εγώ δεν το ήθελα αλλά εσύ το έκανες»”),
- γνωρίζει τα χρώματα, συγκρίνει μεγέθη
- 5 ετών Ακούει και καταλαβαίνει τα περισσότερα από αυτά που λέγονται στο σπίτι και στο σχολείο.
- 7 ετών Ανάπτυξη σχολικών δεξιοτήτων
- 8 ετών Ανάγνωση ώριμη πια. Ανάπτυξη γραπτού λόγου. Ανάπτυξη κρίσης
