Τι δεν πρέπει να κάνουμε για τα μωρά μας

Κατευθυνόμασταν στην παιδική χαρά στην λάκκο με την άμμο, όπου ήταν μαζεμένα πολλά πιτσιρικάκια με τα κουβαδάκια τους. Βλέπω ένα κοριτσάκι να παίζει και λέω στον Νικόλα: Νικόλα πήγαινε να παίξεις με το κοριτσάκι. Αυτός το κοίταξε και πήγε από την άλλη:) Το κοριτσάκι, από την άλλη,  πήγε στον Νικόλα και προσπαθούσε να παίξουνε αλλά αυτός την αγνοούσε και κάποια στιγμή της έδωσε και μια σπρωξιά να φύγει.

Σήμερα διάβασα ένα άρθρο που μου θύμισε το παραπάνω σκηνικό.

Οι αμερικάνοι που βρίσκουν όρους για τα πάντα, ονομάζουν τους γονείς, γονείς ελικόπτερα. Δηλαδή γονείς που επιβλέπουν συνεχώς το παιδί τους, ώστε να είναι σίγουροι ότι τίποτε, μα τίποτε δεν θα το στεναχωρήσει, δεν θα το απογοητεύσει, δεν θα το αδικήσει.

Για την παρακάτω πρόταση, έψαξα το google. Ο άντρας μου είναι ελικόπτερο Χίουι και ο πεθερός μου απάτσι! Το Απάτσι είναι καλύτερο από το Χιούι. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε:)

Πρέπει να δούμε την γενικότερη εικόνα, δηλαδή πως θα είναι το παιδί μας σε μερικά χρόνια από σήμερα. Αν θέλουμε να είναι ανεξάρτητο, υπεύθυνο και να πατάει γερά στα πόδια του πρέπει να κάνουμε ένα βήμα πίσω και να το κάνουμε να αποκτήσει την βεβαιότητα ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνο του, και πως δεν έχει και τόση σημασία το αποτέλεσμα αλλά η προσπάθεια.

Για παράδειγμα δεν πρέπει να

http://www.wedoitallforkids.com

...κάνουμε τις εργασίες τους για το σχολείο

Οφείλουμε να το βοηθάμε, οφείλουμε να του δείξουμε τον σωστό τρόπο, να τον εξηγήσουμε μέχρι να το καταλάβει. Να το μάθουμε να ακονίσει το μυαλό του και να σκέφτεται σωστά, αλλά όχι να υπαγορεύουμε την έκθεση εμείς! Ούτε να λύνουμε τις ασκήσεις μαθηματικών!

http://jumbledstuff.wordpress.com

...μιλάμε αντί για αυτά

Τι κάνεις Νικόλα μου; Πριν προλάβει να σκεφτεί ο Νικόλας, έχει πεταχτεί η μαμά μου και έχει απαντήσει. Καλά είμαστε! Νικολέτα εσύ τι κάνεις; 

Είναι σημαντικό να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να μιλήσουν. Ακόμα και σε τόσες απλές περιπτώσεις. Για να μην γίνουν από τους ανθρώπους που ντρέπονται να μιλήσουν, που ντρέπονται να διεκδικήσουν τα θέλω τους! Φυσικά κάποιες φορές θα χρειαστεί να μιλήσουμε αντί αυτών. Αν π.χ. τα χτυπάει ένα παιδί στο σχολείο, είναι δική μας δουλειά να μιλήσουμε με την δασκάλα(όχι το άλλο παιδί).

...επιλέγουμε τους φίλους του

Τα πρώτα χρόνια τις ζωής του είναι λογικό να τους διαλέγουμε εμείς, αφού εμείς τους καλούμε σπίτι, αργότερα όμως θα πρέπει να αφήσουμε το παιδί μας να κάνει μόνος του την επιλογή του. Και δεν πρέπει να κρίνουμε τους φίλους του. Αν δεν μας αρέσει ο φίλος του παιδιού μας, είναι υποχρέωση μας να μάθουμε στο παιδί μας να ξεχωρίζει το καλό από το κακό. Να του πούμε τι δεν μας αρέσει, ή τι απαγορεύεται να κάνει το δικό μας παιδί. Πρέπει να μάθουμε στο παιδί μας να διαλέγει σωστά τους φίλους του όχι να τους διαλέγουμε αντί αυτών.

Σκεφτόμαστε πάντα ότι θέλουμε να μεγαλώσουμε παιδιά ανεξάρτητα, που θα μπορούνε να ορθώσουν     το ανάστημά τους εκεί που πρέπει, αλλά και που θα πρέπει να είναι ικανά να ακυρωθούν, δηλαδή να δεχτούν το όχι σαν απάντηση κάποιες φορές της ζωής τους.

Πηγή: το παιδί μου και νέοι γονείς