Ο Μπαμπάς της οικογένειας έχει γενέθλια! Εγώ μέρες πριν σκέφτομαι τι τούρτα να φτιάξω, πως να οργανώσω ένα πάρτυ γενεθλίων, ποιούς φίλους να καλέσω ή να το κάνω έξω με πολύ κοντινούς φίλους... οι μέρες περνούν και όλα είναι ακόμα στο μυαλό μου αφού θα ήταν ακόμα πιο όμορφα να είναι ένα πάρτυ έκπληξη! Μεγαλεπήβολα σχέδια όμως για τα οποία δεν έχει γίνει καμιά προετοιμασία. Έχει φτάσει λοιπόν Κυριακή, η μέρα των γενεθλίων, και εγώ δεν έχω ετοιμάσει καμιά τούρτα ή γλυκό έτσι για το καλό... δεν έχω πει σε κανένα φίλο τίποτα και γενικά δεν έχει γίνει καμία προετοιμασία.
Ο σύζυγος ακόμα κοιμάται και βρίσκω στην ευκαιρία έστω και τελευταία στιγμή να ετοιμάσω κάτι. Μπαίνω στην κουζίνα και αναζητώ υλικά για ένα κέικ... ή καπ-κέικ που με λίγο γλάσσο θα ήταν μια χαρά ένα γιορτινό γλυκό! Τη στιγμή λοιπόν της καταμέτρησης των αυγών η Αγνή μπαίνει στην κουζίνα και αρχίζει να ζητάει να παίξουμε με πλαστελίνες... Στον ύπνο της το έβλεπε;;;; Απορώ!
Να παίξω με το παιδί ή να φτιάξω γλυκό;
Κάτσε λέω στην Αγνή να μετρήσω τα αυγά... Ωραία, checked!
Όμως, το βούτυρο ήταν ελάχιστο... δεν έφτανε ούτε για κατά διάνοια.
Ε... θα παίξουμε με τις πλαστελίνες και το θέμα θα ήταν "Ετοιμάζουμε πάρτυ για τα γενέθλια του μπαμπά!".
Φτιάξαμε μπισκότα με σοκολάτα.
Τούρτα με διάφορα χρώματα, κερασάκια, κεράκι... Rainbow και βάλε!!!
Καπ-κεικς με διαφορετικές γεύσεις.
Ο δίσκος με το σερβίτσιο του τσαγιού και τα γλυκά ήταν έτοιμος!
Περιττό να σας πω για τη χαρά της Αγνής κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών και την ώρα του πάρτυ! Ήθελε να φτιάξουμε όλα τα γλυκά και κάθε τόσο τσέκαρε αν ξύπνησε ο μπαμπάς και χαλάσει η έκπληξη.
Ήταν ένα πάρτυ γενεθλίων διαφορετικό που όλοι μας θα θυμόμαστε!
