Ο Νικόλας είχε πριν λίγες μέρες γαστρεντερίτιδα. Έτσι για αρκετές μέρες έτρωγε ρύζι, κοτόπουλο και τι άλλο; Φρυγανιές! Οι φρυγανιές ήταν το υποκατάστατο των μπισκότων. Σήμερα με χαρά διαπίστωσα εγώ και το υπόλοιπο σούπερ μάρκετ, ότι πλέον ο Νικόλας δεν θα τρώει μπισκότα αλλά φρυγανιές. Περνώντας στο σούπερ μάρκετ μπροστά από τα ψωμιά του τοστ, νόμισε ότι είναι φρυγανιές. Άρχισε λοιπόν να φωνάζει νια-νια-νια, δηλαδή φρυγανιά, μέχρι που φτάσαμε σπίτι και του έδωσα μια. Εννοείται ότι αγοράσαμε ένα από τα μεγάλα πακέτα, ψωμί του τοστ, που αυτός νόμιζε ως φρυγανιές, το οποίο για να χτυπήσουμε στο σούπερ μάρκετ αναγκαστήκαμε και διαβάσαμε τον κωδικό, γιατί πολύ απλά ο Νικόλας δεν το αποχωριζόταν από την αγκαλιά του.
Ιδού και η μεταφορά της συσκευασίας αγκαλιά, σε όλη την διαδρομή μέχρι και το ντουλάπι της κουζίνας!
Δυστυχώς, παρόλο που με κόλλησε και εμένα γαστρεντερίτιδα, εγώ δεν εγκατέλειψα την αγάπη μου στα μπισκότα και κοντεύω να φάω το πακέτο που αυτός έχει αφήσει...C'est la vie...
Ιδού και η μεταφορά της συσκευασίας αγκαλιά, σε όλη την διαδρομή μέχρι και το ντουλάπι της κουζίνας!
Δυστυχώς, παρόλο που με κόλλησε και εμένα γαστρεντερίτιδα, εγώ δεν εγκατέλειψα την αγάπη μου στα μπισκότα και κοντεύω να φάω το πακέτο που αυτός έχει αφήσει...C'est la vie...
