Όταν ακούτε για το νησί της Κεφαλονιάς οι περισσότεροι σκέφτεστε θάλασσα, παραλίες, εικόνες από το Μύρτο, το λιμναίο σπήλαιο της Μελισσάνης στη Σάμη, το Φισκάρδο, το εστιατόριο της Τασίας, στιγμές από τις διακοπές σας εκεί, ίσως κάποιοι την Κεφαλονήτικη κρεατόπιτα (yiammi), τις μάντολες ή το γνωστό κρασί Ρομπόλα. Σε λίγους έρχονται εικόνες από τον Εθνικό Δρυμό του Αίνου που υπάρχει στο νησί. Την υπέροχη θέα από την κορυφή του και εικόνες από το πράσινο χρώμα των ελάτων, όταν αυτό μπαίνει στο μπλε του ουρανού και πλέκεται με τις ακτίνες του ήλιου...
Για εμάς η επίσκεψη εκεί είναι μέρος των διακοπών μας, είτε των χειμερινών, είτε των καλοκαιρινών. Έτσι κι αλλιώς το φυσικό κάλος είναι επιβλητικό όλο το χρόνο! Μάλιστα, τα τελευταία καλοκαίρια έχει γίνει παράδοση. Ένα καλοκαιρινό πικ-νικ στο διαμορφωμένο χώρο που υπάρχει λίγο πριν την κορυφή του βουνού είναι μαστ!
Ετοιμάσαμε το καλαθάκι μας με τα απαραίτητα... και ξεκινήσαμε.
Τα φαγώσιμα μπήκαν σε ισοθερμικές τσάντες αφού δεν χωρούσαν στο καλαθάκι μας.
Τα φαγώσιμα μπήκαν σε ισοθερμικές τσάντες αφού δεν χωρούσαν στο καλαθάκι μας.
Μια διαδρομή μέσα στο πράσινο, το πράσινο το βαθύ... το πράσινο των ελάτων οδηγεί στο ξέφωτο με τις κούνιες, τα παγκάκια πικ-νικ και τη φτέρη.
Παράδεισος...
Απολαύσαμε τη φύση, τη δροσιά, την Αγνή που έπαιζε ανέμελη και το φαγητό μας βεβαίως βεβαίως.
Και επιτρέψτε μου να το ξαναπώ... Ήμασταν στον Π Α Ρ Α Δ Ε Ι Σ Ο !!!
