Σας έχω πει ότι ο μπαμπάς μου ήταν ζαχαροπλάστης; Ναι ναι γιαυτό καλέ είμαι τόσο γλυκιά. Χεχεχεχε!Ο μπαμπάς μου λοιπόν κάθε Χριστούγεννα γινόταν άφαντος. Γενικά ήταν πολύ απαιτητικό το επάγγελμά του. Δούλευε πολλές ώρες την ημέρα αλλά ειδικά στις γιορτές μπορεί να έφτιαχνε γλυκά 3 μερόνυχτα συνεχόμενα. Γυρνούσε σπίτι και μύριζε πατόκορφα μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Εμείς πάντα του λέγαμε πω πω μπαμπά τι όμορφα που μυρίζεις και εκείνος μας έλεγε ότι βρωμάει. Όταν μεγαλώσαμε με τον αδερφό μου και μπορούσαμε να βοηθήσουμε στο μαγαζί καταλάβαμε τι εννοούσε! Αναπολώ τις βραδιές που δουλεύαμε στο εργαστήριο όλη η οικογένεια, όλη νύχτα και φτιάχναμε γλυκά! Ο μπαμπάς ετοίμαζε την ζύμη, εγώ και ο Κώστας πλάθαμε, υπό την επίβλεψή του. "Μην το δουλεύεις πολύ το ζυμάρι Μαργαρίτα θα κορδάρει", έλεγε. "Άσε μας ρε πατέρα βραδιάτικα αντιδρούσα εγώ!"
Ο αδερφός μου έφτιαχνε μπαλάκια και τα πετούσε στο ταβάνι. Κλασικός Κώστας! "Σταμάτα να χαζολογάς του έλεγε, έχουμε δουλειά!":))) Που να το ξερε ότι τελικά ο Κώστας θα ακολουθούσε το επάγγελμά του.
Στην τηλεόραση έπαιζε θυμάμαι το "Όσα παίρνει ο άνεμος". Λάτρης ο μπαμπάς του κινηματογράφου εκείνης της εποχής, μου το μετέφερε και εμένα, μας έλεγε ιστορίες για τους ηθοποιούς και για άλλες ταινίες που παίζουν. Ε τόσες ώρες δουλειά, κάπως έπρεπε να περάσει η ώρα! Ταυτόχρονα εκείνος άνοιγε το φύλλο για τις δίπλες, η μαμά τις έκοβε σε τριγωνάκια και εγώ πάνω από το καζάνι με το λάδι και 2 ξυλαράκια τις στριφογύριζα και τις τηγάνιζα. Οι δίπλες ήταν οι αγαπημένες μου!
Μετά ερχόταν η σειρά της Πρωτοχρονιάς και το πολίτικο μαγαζί του μπαμπά μου, φημιζόταν για την πίτα. Τόνοι από πίτες! Ουρά ο κόσμος απέξω!
Τώρα πια ο μπαμπάς είναι χρόνια συνταξιούχος και τα μόνα γλυκά που εξακολουθεί και φτιάχνει στο σπίτι είναι μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Ανοίγει το χιλιολερωμένο βιβλίο με τις συνταγές του και αλλάζει το πρόσωπό του. Μετά από τόσα χρόνια "αδράνειας", όταν θυμάται την παλιά του τέχνη, ξανανοιώνει. Και φυσικά, όταν τελειώσει, περηφανεύεται για το αποτέλεσμα, ακόμη και αν έχει αρπάξει καμιά φορά λίγο:)
Φυσικά οι δικές του συνταγές είναι οι καλύτερες. Οι αυθεντικές. Όλα τα αλλά τα ακούει βερεσέ λέει:)
Παρακάτω λοιπόν σας έχω τις συνταγές του για μελομακάρονα και κουραμπιέδες. Οι δόσεις είναι για μεγάλες ποσότητες. Όταν φτιάχνουμε δίνουμε σε όλο το σόι! Οπότε διαιρέστε τις ποσότητες ανάλογα με το πόσο θέλετε να φτιάξετε.
Κουραμπιέδες
Υλικά
800 γραμμάρια βούτυρο
200 γραμμάρια φυτίνη
300 γραμμάρια άχνη
2 βανίλιες
2 baking
2 κ αλεύρι μαλακό
200 γραμμάρια αμύγδαλο ψημένο
Εκτέλεση
Το βούτυρο είναι αυτό που δίνει ιδιαίτερη γεύση στον κουραμπιέ. Διαλέξτε ένα μυρωδάτο βούτυρο, παραδείγματος χάρη, βούτυρο Διβάνη. Πρέπει και αυτό και η φυτίνη να είναι λιωμένα. Προσοχή όχι βρασμένα. Απλά να έχουν σχετικά λιώσει. Χτυπάμε το βούτυρο με την άχνη πολύ ώρα μέχρι να ασπρίσουν. Πρέπει να γίνουν σαν σαντιγί! Προσθέτουμε το baking, μετά τις βανίλιες μετά το αλεύρι και τέλος το αμύγδαλο. Όλα αυτά ανακατεύοντας. Πλάθουμε τους κουραμπιέδες και τους ψήνουμε στους 180 στον αέρα.
Όταν βγουν προαιρετικά τους ραντίζουμε με ανθόνερο και και στην συνέχεια τους πασπαλίζουμε με άχνη.
Μελομακάρονα
Υλικά
4 κιλά αλεύρι μαλακό
800 γραμμάρια σιμιγδάλι ψιλό
1250 γραμμάρια καλαμποκέλαιο
400 γραμμάρια φυτίνη
1100 γραμμάρια νερό
900 γραμμάρια άχνη
20 γραμμάρια αμμωνία
3 κ.γ κανέλα
2 κ.γ μοσχοκάρυδο
2 κ.γ γαρίφαλο
2-3 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού ή 4 πορτοκάλια ξύσμα και χυμό. (Με την εσάνς εμένα μου αρέσουν πολύ περισσότερο! Δεν ξέρω όμως που την πουλάνε...)
Για το σιρόπι χρειαζόμαστε,
4 κιλά νερό
5 κιλά ζάχαρη
λίγη γλυκόζη
Εκτέλεση
Σε μια λεκάνη βάζουμε όλα τα υλικά εκτός από τα αλεύρι και σιμιγδάλι και τα ανακατεύουμε καλά. Στην συνέχεια ανακατεύουμε το αλεύρι με το σιμιγδάλι και τα ρίχνουμε μέσα. Δεν ζυμώνουμε. ανακατεύουμε! Προσοχή όταν γίνουν ένα ομοιόμορφο μείγμα, σταματάμε να ανακατεύουμε γιατί, όπως λέει ο μπαμπάς, κορδάρει, ή αλλιώς βγαίνει το βούτυρο. Πλάθουμε τα μελομακάρονα και τα ψήνουμε στους 200 στον αέρα.
Όταν βγούνε έτσι όπως είναι καυτά τα βουτάμε σε κρύο σιρόπι.
Πασπαλίζουμε με μέλι και καρύδια.
Φέτος περιμένει και τον εγγονό του να βοηθήσει και φυσικά να δοκιμάσει τους κουραμπιέδες του και φυσικά περιμένει σαν μικρό παιδί την επιβράβευση από τον Νικόλα!
Εσείς έχετε κάποια Χριστουγεννιάτικη οικογενειακή συνταγή που φτιάχνετε χρόνια;
