Σάββατο 24 Αυγούστου 2013

Αλλαγές στον ύπνο...


Παρακάτω ακολουθεί ένα κείμενο που βρήκα, εμπλουτισμένο, σήμερα στις τρεισήμισι  το μεσημέρι, μετά από 2 ώρες προσπάθειας να κοιμίσω τον Νικόλα.
Και μην σκεφτείτε ότι κατευθείαν έτρεξα απεγνωσμένη να βρω βοήθεια από το ίντερνετ. Δόξα το θεό έχω ακούσει ιστορίες από πολλούς γονείς, συμβουλές από βιβλία και από παιδίατρους κλπ κλπ.
Έτρεξα στο ίντερνετ όχι απεγνωσμένη αλλά τσαντισμένη, εξοργισμένη και λίγα λέω, γιατί το δίχρονο τανζανάκι με το όνομα Νικόλας, έχει τις τελευταίες 15 μέρες σπάσει τα νεύρα και τα δικά μου και του άντρα μου! Εδώ και 15 μέρες δεν έχει κοιμηθεί ΟΥΤΕ ένα μεσημέρι όπως παλιά! Αχχχχχχχ παλιά... Το λέω και ένα δάκρυ κυλά από τα μάτια μου....
Την πρώτη μέρα, λέμε φταίει το ότι πήγαμε χωριό. Την δεύτερη λέμε, είναι επειδή ξύπνησε αργά, την τρίτη έγινε ο κακός χαμός και τελικά αποκοιμήθηκα εγώ και ο Δημήτρης τον κυνηγούσε ντάλα ο ήλιος μεσημεριάτικα. Την τέταρτη, πέμπτη κ.ο.κ κοιμήθηκε μόνο με βόλτα με το αμάξι.
Και ξέρετε ε; Το σπίτι στο χωριό είναι το τελευταίο ψηλά στο βουνό, σε ανηφόρα... Μισό ντεπόζιτο μας κόστισε ο ύπνος του πασά, αλλά χαλάλι. Την επόμενη εβδομάδα τα ίδια....
Αυτή την στιγμή που μιλάμε, δηλαδή γράφω, πηγαινοέρχομαι με τον πασά στο δωμάτιό του με κλάμα και οδυρμούς, μπας και καταλάβει ότι το μεσημέρι, δεν χτυπάμε το καλοριφέρ, δεν χτυπάμε τα πράγματα στο πάτωμα, δεν πετάμε το τηλεκοντρόλ, δεν γκρεμίζουμε το σπίτι. 
Τα έχω πάρει, φαίνεται; Ω ρε παιδικός που τον περιμένει... σε γερμανική αγωγή θα τον πάω να τον έχουν κατσε σήκω, σήκω κάτσε! Πφφφφφφφφφφφ, εντάξει υπερβάλλω τώρα πάνω στα νεύρα μου, αλλά φανταστείτε τι προσπάθεια κάνω να μην αρχίσω να φωνάζω μπροστά του, κάτι που δεν θα είχε νόημα...Τα γράφω εδώ, ξεθυμαίνω και ταυτόχρονα τον πηγαινοφέρνω μέσα στην γλύκα(με βλέμμα παρανοϊκής, είμαι σίγουρη!) στο δωμάτιο του. 

Λέει λοιπόν το άρθρο...

Τα περισσότερα παιδιά συνηθίζουν να κοιμούνται για μία με δύο ώρες κάθε μεσημέρι μέχρι την ηλικία των τριών χρόνων περίπου. Αν και υπάρχουν παιδιά που ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες χρειάζονται το μεσημεριανό υπνάκο τους, τα περισσότερα τρίχρονα τον κόβουν από μόνα τους, κάνοντας τους γονείς τους να αναρωτιούνται μήπως το παιδί τους δεν κοιμάται αρκετά.
Δεν αναρωτιέμαι αν κοιμάται αρκετά, σίγουρα κοιμάται, αναρωτιέμαι ΠΟΣΟ θα αντέξω!

Αν και το δικό σας πιτσιρίκι αποφάσισε ότι δεν θέλει να κοιμάται πια το μεσημέρι, δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας (πλάκα μας κάνετε; για κυνήγα ένα δίχρονο μέρα νύχτα και έλα πες μου μετά) αρκεί να ελέγξτε τα παρακάτω σημάδια:
Αν κοιμάται εύκολα το βράδυ, χωρίς γκρίνια
Αν ξυπνάει το πρωί και φαίνεται ξεκούραστο και ευδιάθετο.
Αν κοιμάται περίπου 11 με 12 ώρες το βράδυ.
Αν η συμπεριφορά του το απόγευμα είναι καλή, ακόμα και χωρίς μεσημεριανό ύπνο.
Αν η προσπάθεια σας να το πείσετε να κοιμηθεί το μεσημέρι κρατάει περισσότερο από τον ίδιο τον ύπνο.
Οκ όλα τα παραπάνω ισχύουν....Πάμε παρακάτω...
Η καλύτερη ώρα για να βάλετε το παιδί σας να κοιμηθεί το μεσημέρι είναι αμέσως μετά το φαγητό. Κλείστε την τηλεόραση, μαζέψτε τα παιχνίδια και εξαφανίστε οτιδήποτε μπορεί να το ξεσηκώσει.(Το σπίτι όλο δηλαδή;;) Πάρτε το παιδί σας αγκαλιά και διαβάστε του ένα παραμύθι. Αν μέσα σε μισή ώρα το παιδί έχει κοιμηθεί, τότε σίγουρα είναι ακόμα στη φάση που χρειάζεται τη μεσημεριανή του σιέστα. Αν περάσει η μισή ώρα και το παιδί δεν δείχνει καμία διάθεση να κοιμηθεί, μάλλον πρέπει να αποχαιρετήσετε την ιδέα του μεσημεριανού ύπνου. (Bye bye sleep, bye bye happiness, here it comes sleepless, I think I'm gonna die, I think I'm gonna die.)


Δεν θα πρέπει να σας αγχώνει το πότε το παιδί σας θα κόψει τον μεσημεριανό ύπνο.(χαχαχαχαχαχαχα) Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και έχει τον δικό του ρυθμό. Αυτό που θα πρέπει να προσέξετε, όταν το παιδί σταματήσει να κοιμάται το μεσημέρι, είναι η συμπεριφορά του το απόγευμα. Αν είναι ευερέθιστο και γκρινιάζει ή αν βρίσκεται σε υπερένταση από τη κούραση, τότε μάλλον δεν είναι ακόμα έτοιμο να βγάλει τη μέρα χωρίς λίγη μεσημεριανή ξεκούραση και θα πρέπει να ξανασκεφθείτε την καθημερινή του ρουτίνα.

Εντάξει λοιπόν, το πήρα απόφαση. Τέρμα ο μεσημεριανός ύπνος...Θα κάνω υπομονή... Τις επόμενες πέντε ημέρες θα τον αναλάβουν οι παππούς γιαγιά και από την  μεθεπόμενη παιδικός σταθμός.
Αλλά πρέπει επιτέλους να μάθει να κάνει ησυχία τα μεσημέρια. Γιατί δεν φταίνε σε τίποτα οι από κάτω...και νομίζω ότι και εμείς σαν γονείς έχουμε το δικαίωμα να χαλαρώσουμε λιγάκι. Όχι να κοιμηθούμε, αλλά να χαλαρώσουμε. Οπότε από σήμερα τα μεσημέρια ησυχία.... Λέμε τώρα....
Άντε τα πα και ξεθύμανα! Σταμάτησα και να νυστάζω.... Σαν να ξύπνησα μου φαίνεται!

Πηγή: mother.gr

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...