Την βλέπετε την φωτογραφία από πάνω; Ξεχάστε την! Δεν υπάρχουν τέτοιοι άντρες. Αν υπάρχουν είναι μετρημένοι ή έχουν άλλα κουσούρια. Η κάθε παντρεμένη με τον πόνο της! Και μην την δείξετε στις κόρες σας. Αρκετά τους έχετε γεμίσει τα μυαλά με πρίγκιπες και άλλα ψέματα που θα τις κάνουν να έχουν ψεύτικες προσδοκίες. Σημείωση στον εαυτό μου... να το θυμάμαι όταν θα διαβάζω την ωραία κοιμωμένη στην κόρη μου, και να μου ρίχνω καμια μούτζα.
Δεν ξέρω παιδιά. Μάλλον φταίνε οι ορμόνες τις εγκυμοσύνης. Εκεί θα το ρίξω. Εκεί δεν το ρίχνουν όλες; Γιατί να διαφέρω; Δεν με συμφέρει. Όταν είσαι που λέτε έγκυος και η κοιλιά σου έχει μεγαλώσει περισσότερο από όσο με τα σουβλάκια που έτρωγες πριν μείνεις έγκυος, έχεις ένα πρόβλημα... Δεν είναι ότι δεν μπορείς. Φυσικά και μπορείς. Δεν είσαι άρρωστη. Αλλά σε κουράζει απίστευτα το να σκύβεις και να κάνεις οποιαδήποτε σωματική δραστηριότητα που έκανες παλιότερα, χωρίς μετά να προσπαθείς να πιάσεις την ανάσα σου. Οπότε αγαπημένε μου αντρούλη έχω να σου πω δυο πραγματάκια.
Θυμάσαι που ξυπνούσαμε σχεδόν πριν δυο μήνες, που ακόμα δούλευα, και φεύγαμε από το σπίτι σε κατάσταση πανικού; Που γυρνούσαμε και τα κρεβάτια ήταν άστρωτα; Που με το που μπαίναμε μέσα στο σπίτι μας έπιανε η μπόχα από τα σκουπίδια που είχαμε ξεχάσει να κατεβάσουμε δυο μέρες; Που μαλώναμε ποιος θα βάλει πλυντήριο πιάτων σήμερα; Ε τότε ήμασταν στο ίδιο μήκος κύματος. Τώρα ξέχασε τα αυτά. Είμαι σπίτι 24/7. Βαριέμαι. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ασχολούμαι με το παιδάκι μας, να μαγειρεύω, να συγυρίζω, να πηγαίνω για ψώνια και να ξεκουράζομαι όσο μπορώ. Είναι απίστευτο πως περνάει η μέρα μέχρι να γυρίσεις και εγώ το μόνο που έχω προλάβει να κάνω είναι απαίσιες καθημερινές δουλειές! Αυτό το έχεις καταλάβει. Αυτό που δεν έχεις καταλάβει είναι ότι δεν μπορώ 24/7 να ζω μέσα στην βρώμα. Πρέπει αναγκαστικά να τις κάνω όλες αυτές τις δουλειές γιατί δεν γίνεται να ζω όλη μέρα μέσα σε ένα ακατάστατο σπίτι. Οπότε επιχειρήματα του στυλ, ασε μην κάνεις τίποτε, είναι άκυρα. Επίσης δεν μπορώ να βάζω την μάνα μου να τις κάνει. Δεν μπορώ ρε παιδάκι μου, πες με εγωίστρια. Είναι 60 και είμαι 30 (γκουχου γκουχου), και σιγά πια έγκυος είμαι. Άλλες κάνουν παπάδες με την κοιλιά στο στόμα.
Το δεύτερο πράγμα που ήθελα να σου πω είναι ότι δυστυχώς για εσένα, είναι κάποια καθημερινά πράγματα που εκτός του ότι με κουράζει πλέον σωματικά να τα κάνω, μου έρχεται να σε στραγγαλίσω που δεν τα κάνεις εσύ. Ας σου τα εξηγήσω λοιπόν.
Το ρολό από το χαρτί υγείας δεν φυτρώνει. Ναι έχουν βγει κάτι καινούρια, αλλά μην μπερδεύεσαι, αυτά λιώνουν στο νερό. Δεν φυτρώνουν. Για να μπει το ρολό υγείας πρέπει να σκύψω και να βγάλω ένα από το κάτω ντουλάπι του μπάνιου. Το ρήμα σκύβω να σου γίνει εμμονή. Επίσης το να σκύψω και να το πάρω είναι ένα μικρό πρόβλημα το οποίο πολλαπλασιάζεται όταν αυτή η δουλειά πρέπει να γίνει όταν πραγματικά το χρειάζομαι το γαμώχαρτο.
Το παρακάτω θα μπορούσε να γίνει παιχνίδι δημιουργικής απασχόλησης για τον Νικόλα. Ίσως και Friday Play Date. Βρες τις κρυμμένες κάλτσες! Γιατί αγόρι μου πετάς τις κάλτσες σου στις πιο κουλές γωνίες; Φοράς και τις κοντές παναθεμα σε και δεν φαίνονται! Και που στο καλό είναι η δεύτερη κάλτσα μου λες; Μάζευε σε παρακαλώ τις κάλτσες σου. Έλα λίγος καιρός έμεινε. Μετά θα μου είναι πιο εύκολο να τις μαζεύω, σκύβοντας.
Έχω δυο βδομάδες που σε παρακαλάω να ανεβάσεις στο πατάρι αυτή την σακούλα με τα Πασχαλινά. Θα την ανεβάσω μόνη μου σε απειλώ. Η μάλλον όχι, θα το χοντρύνω το παιχνίδι. Αν δεν την ανεβάσεις θα τα πετάξω και του χρόνου το Πάσχα θα αγοράσω καινούρια και περισσότερα! Κοίτα πόσο εύκολο είναι τσουυυυπ και ανέβηκαν στο πατάρι!
Η στάχτη από το τζάκι ήταν δυο μήνες εκεί και μας περίμενε. Όταν σου είπα να την μαζέψεις, για να μην την αναπνέω, που την μάζεψες μετά από κάνα μήνα γκρίνια, δεν εννοούσα να μαζέψεις όσα βλέπει η πεθερά. Άσε την μάζεψα μόνη μου. Σκύβοντας ναι.
Πάμε σε μια κατηγορία που κανένας άντρας δεν γνωρίζει και δεν εκτιμά. Τα πράγματα που δεν τους φαίνεται, αλλά είναι χοντρά μανίκια για καθάρισμα και που δεν ξέρατε καν ότι καθαρίζονται.
Άκου τώρα... ο φούρνος της κουζίνας, αν δεν τον καθαρίζεις, όταν μαγειρεύεις βγάζει τόση κάπνα που δεν φτάνουν ούτε τρεις απορροφητήρες. Ο δικός μας δεν βγάζει. Ξέρεις γιατί; Τον καθαρίζω. Σκύβοντας. Τον καθάρισα σήμερα.
Τα παντζούρια είχα να τα καθαρίσω έναν χρόνο. Ξέρω ξέρω οι σωστές νοικοκυρές δεν τα αφήνουν τόσο καιρό. Τώρα όμως θα έρθει νεογέννητο. Και είναι κρίμα, λέω εγώ, να αναπνέει τόση βρώμα. Το ξέρεις ότι ξεκίνησα να τα καθαρίζω εχθές. Δεν βοήθησες. Αλλά σε παρακαλώ μην γκρινιάζεις από πάνω, ενώ είσαι ξαπλωμένος στον καναπέ, ότι δεν ήταν ανάγκη να το κάνω αυτό και ότι είμαι τρελή που καθαρίζω τα παντζούρια βραδυάτικα, τεντωμένη και σκύβοντας. Γιατί αν το ξανακάνεις θα σου φέρω το μαύρο νερό της μπίχλας που αφαίρεσα καπέλο!
Τα χαλιά. Μόνο που το σκέφτομαι φρικάρω. Πέρυσι τα καθάρισα και τα έβγαλα ολομόναχη. Όχι επειδή δεν προσφέρθηκες να βοηθήσεις, αλλά επειδή ΚΑΘΕ μέρα μου έλεγες αύριο. Αυτά δεν υπάρχει περίπτωση να τα βγάλω φέτος μόνη μου. Απλά να ξέρεις ότι αν μου πεις πολλά αύριο ακόμη, θα έρθεις και θα τα έχει αφαιρέσει το συνεργείο και εσύ θα πληρώσεις απλά την φαρμακερή.
Τέλος μια κατηγορία από μόνη της είναι τα ρούχα σου. Και αυτό δεν είναι λόγω εγκυμοσύνης. Ζούμε στο σπίτι αυτό πόσο τέσσερα χρόνια; Τα ρούχα σου είναι στο παρακάτω ντουλάπι. Σε αυτό με την μπασκέτα.
Τουλάχιστον τα πα και ξαλάφρωσα....
Υ.Γ: Αν γίνεις όπως ο άντρας της πρώτης φώτο τα ξεχνάω όλα! Αλλά μόνο μην μου ζητήσεις και εμένα να γίνω σαν αυτή. Μου λείπει μπόι γιαυτό το λέω... χαχαχαχα
