Ετοιμαζόμαστε να πάμε στο κολυμβητήριο να πάρουμε πληροφορίες για τα παιδικά προγράμματα και να γράψουμε την Αγνή αν βολεύει σε κάποιο. Την προετοιμάζουμε λέγοντάς της πόσο ωραία είναι στην πισίνα, ότι θα μάθει να κολυμπάει χωρίς μπρατσάκια κτλ κτλ
Αγνή: Εγώ δεν θέλω να πάω κολυμβητήριο. Δεν μου αρέσει. Θα βουλιάξω.
Εγώ: Μα θα είναι ο δάσκαλος κοντά σου, θα σου μάθει πως να κολυμπάς και σε μερικά μαθήματα θα μπορείς να κολυμπάς όπως εγώ και ο μπαμπάς
Αγνή: Εγώ δεν θέλω.
Εγώ: Όλοι οι φίλοι σου πάνε κολυμβητήριο για να μάθουν... και ο Νικόλας και ο Χριστόφορος και η Ελένη...
Αγνή: Εγώ δεν θέλω να κολυμπάω στην πισίνα. Θέλω στην θάλασσα της Κεφαλονιάς. Εκείνη είναι καλύτερη!
Η Αγνή παίζει με τον ξάδελφό της και κλασικά ο ένας θέλει την ίδια στιγμή ό,τι θέλει ο άλλος. Έχουν πιάσει ένα φορτηγό ο ένας από την μια μεριά και ο άλλος από της άλλη και το τραβάνε... Την επόμενη μέρα θα ξαναβρεθούν για παιχνίδι και στο αμάξι η Αγνή μας κάνει την εξής δήλωση.
Αγνή: Εγώ δεν θα παίρνω ότι έχει ο Χαράλαμπος. Δεν θα πιάσω το φορτηγό να το τραβάμε και οι δύο πέρα-δώθε, πέρα-δώθε, πέρα-δώθε, σαν πριόνι!
Η Αγνή από μικρή έχει ένα θέμα με τις κάμερες. Δεν τις θέλει καθόλου και τις φοβάται. Είμαστε στην αυλή του σπιτιού και η Αγνή δείχνοντας την κάμερα που υπάρχει εκεί λέει:
Αγνή: Μπαμπά να το κατεβάσεις αυτό το "μάτι" (έτσι αποκαλεί τις κάμερες). Μπορεί να πέσει κάτω και να γίνει μελίδια...
Είμαστε στην παιδίατρο και τις χαρίζει αυτοκόλλητο που είναι δύο παιδάκια πιασμένα χέρι-χέρι. Για να της αποσπάσω την προσοχή από το εμβόλιο που πρόκειται να κάνει και για το οποίο ρωτάει και ξαναρωτάει, της λέω
Εγώ: Κοίτα τα παιδάκια, είναι φίλοι. Το ένα αγαπάει το άλλο!
Αγνή: Όχι, η γιατρός θα τα αλλάξει και θα τα κάνει να τσακώνονται. Δεν είναι φίλοι.
Με πονάει το στομάχι μου και με βλέπει η Αγνή που πιάνω την κοιλιά μου. Μετά από λίγο...
Αγνή: Και εμένα μου πονάει η κοιλιά μου... πολύ.
Εγώ: Αλήθεια Αγνή; Πονάει η κοιλίτσα σου;
Αγνή: Ναι, πονάει γιατί η γιατρός μου έκανε εμβόλιο...
Οδηγώ και πηγαίνω την Αγνή στη μαμά μου που την κρατάει όσο είμαστε στη δουλειά. Δεν έχει πολύ κίνηση και έχουμε φτάσει νωρίς, οπότε της λέω
Εγώ: Α.. τι ωραία φτάσαμε νωρίς στη γιαγιά...
Αγνή: Θα έχει τελειώσει τώρα η Ντόρα;;;
Η Αγνή 2-3 πρωινά στη γιαγιά της έχει βρει και φοράει κάτι τακούνια και το παίζει μεγάλη. Επειδή όμως παραπατάει και σκουντουφλάει σε διάφορα σημεία, η γιαγιά τα κρύβει λέγοντάς της ότι τα πήγε στον τσαγκάρη να αλλάξει τακούνια. Την επόμενη μέρα το πρωί, ξυπνάει και ρωτάει που θα πάει (λες και γίνεται να αλλάξει το πρόγραμμα;).
Αγνή: Που θα πάμε μαμά;
Εγώ: Εσύ στη γιαγιά και εμείς στη δουλειά!
Αγνή: Η γιαγιά πήρε τα τακούνια μου από τον τσαγκάρη;;;;;
Η Αγνή τον τελευταίο καιρό θέλει να πίνει το βραδινό της γάλα στον καναπέ με τον μπαμπά της, ο οποίος παρακολουθεί τις ειδήσεις στην τηλεόραση. Είναι η ώρα για ύπνο αλλά ο μπαμπάς είναι μπροστά στον υπολογιστή. Της δίνω το γάλα και την προτρέπω να πάει να το πιει στο κρεβάτι της. Μετά από μισό λεπτό έρχεται στην κουζίνα να με βρει.
Αγνή: Μαμά, πες στον μπαμπά να πάμε να δούμε ειδήσεις....
