Εδώ κουκουβαγιο ανάρτηση! Ακολουθούν οι τελευταίες ατάκες που μας έχουν κάνει, το λιγότερο, να χαμογελάσουμε!
Το πρωί έπλενα τα δόντια μου και ο άντρας μου γκρίνιαζε να τελειώνω. Οπότε ακούω τον Νικόλα:
'Αντε μαμά τελείωνε! Θέλω να πάω σχολείο να μάθω γράμματα!
Ετοιμαζόμαστε για κούνιες και αυτός ανυπομονεί...
Μαμά μπαμπά Ελάτε! Περιμένει λίγο.... Καλά θα πάω μόνος μου! Παίρνει το μπουφάν και πάει προς την πόρτα!
Πηγαίναμε προς το αυτοκίνητο και θυμήθηκα ότι κάτι έχω ξεχάσει, οπότε τους λέω πηγαίνετε και έρχομαι. Μετά από λίγο φτάνω στο αυτοκίνητο και ο Νικόλας αρχίζει να φωνάζει:
Ήρθες! Ήρθες!!! Ήμουν εδώ μόνος μου και σε φώναζα. Έλεγα που είναι η μαμά μου; Που είναι η μανούλα μου;
Και βλέπω τον Δημήτρη να γυρνάει, να διπλώνεται στα γέλια και να μου λέει ότι όση ώρα με περιμένανε δεν έβγαλε άχνα....
Πείνασε. Δώσε μου να φάω ρε μωρέ!
Θέλει βόλτα. Πάμε μια βολτούλα ρε μωρέ!
Πείνασε και θέλει βόλτα. Πάμε σε μια ταβέρνα ρε μωρέ!
Το ρε μωρέ πάει παντού!
Πάνω στο παιχνίδι μου δίνει μια κλωτσιά στην μύτη όλη δική μου! Εγώ άλλαξα 10 χρώματα από τον πόνο και τα νεύρα!
Για πλάκα το έκανα μαμά. Για πλάκα. Κατάλαβες; χαχαχα!
Έβαλα τα γέλια και εγώ τι να κάνω...
Πεινάει. Τι φαγητάκι μου έφτιαξες σήμερα μαμά; Πω πω (και κουνάει και το χέρι) μυρίζει υπέροχα! Θα το φάω όοολο και μετά θα παίξουμε και μετά θα κοιμηθούμε. Μαμά, πρώτα θα παίξουμε και μετά θα κοιμηθούμε, ε; Μπαμπά, πρώτα θα παίξουμε και μετά θα κοιμηθούμε, ε;
Το πρόγραμμα βγήκε, με έγκριση γονέων!
Τον προετοίμαζα για εμβόλιο, γιατί πάντα κλαίει. Του έλεγα ότι είναι δυνατός, ότι δεν πρέπει να κλαίει αλλά και να κλάψει δεν πειράζει. Πάμε στην γιατρό, ετοιμάζει την ένεση, τον κρατάω αγκαλιά και τον βλέπω να σφίγγεται. Του κάνει την ένεση και μόλις την έβγαλε, ο Νικόλας, ξεφύσηξε, χαλάρωσε τους μύες του και είπε στην γιατρό.
Εγώ είμαι δυνατός! Δεν κλαίω. Δεν με πόνεσε καθόλου!
Είμαστε σε παιδότοπο και φτιάχνει μια κατασκευή με μια από τις κοπέλες. Γυρνάει με ύφος και της λέει: Η μαμά μου με βλέπει και με καμαρώνει! Έλιωσε η κοπέλα και η μάνα!
