Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης της Μαργαρίτας για την μουσικοκινητική αγωγή θα ήθελα να σας πω για την εμπειρία μου σε αντίστοιχη δραστηριότητα που συμμετείχαμε με την Αγνή τον Ιούλιο. Είναι μια ανάρτηση που θέλω πολύ καιρό να την ετοιμάσω αλλά συνεχώς αναβάλω.
Η ιστορία μας ξεκινάει από το καλοκαίρι όταν είχα δημοσιεύσει μια ανάρτηση για τα δωρεάν μαθήματα μουσικοκινητικής από το Εθνικό Ωδείο. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να μπει η Αγνή σε ένα τέτοιο πρόγραμμα (μιας και ήταν και δωρεάν) για να δω πως τα πηγαίνει και πως αντιδρά σε τέτοιου είδους μουσικά ερεθίσματα - ήταν τότε 18 μηνών. Βέβαια, η συμμετοχή του παιδιού προϋπόθετε και την παρουσία και συμμετοχή του γονέα.
 |
| via |
Συμμετείχαμε λοιπόν στο πρόγραμμα "Τα πρώτα ακούσματα - Για μωρά και γονείς". Οι εντυπώσεις μας ήταν πάρα πολύ καλές και πέραν των προσδοκιών μου. Το μάθημα ήταν πολύ οργανωμένο, η δασκάλα άψογα καταρτισμένη και η Αγνή πάρα πολύ δεκτική στα μουσικά ερεθίσματα. Το μάθημα κυλούσε πολύ διασκεδαστικά, δημιουργικά και ήταν ευέλικτο μιας και απευθυνόταν σε μωρά μέχρι 2 ετών. Ήρθαμε σε επαφή με κουδουνάκια, φλογέρες, ξυλόφωνα, ντέφια και τραγουδήσαμε γνωστά μας και μη τραγουδάκια προσπαθώντας παράλληλα να αποδώσουμε με κινήσεις ό,τι έλεγαν. Όλα γίνονταν με μουσική και τραγούδι... ακόμα και το μάζεμα των μουσικών οργάνων συνοδευόταν από ένα μελωδικό μουσικό σκοπό από τη δασκάλα. Το μάθημα μετατρεπόταν σε μια παιγνιώδη, διαδραστική και πολύ ευχάριστη διαδικασία.
Η εμπειρία μας λοιπόν ήταν καταπληκτική!
Αυτό βέβαια που μου έκανε τεράστια εντύπωση, είναι ότι ενώ η Αγνή μέσα στο μάθημα δεν κατάφερνε να χτυπήσει τα κουδουνάκια από την ανάποδη πλευρά, μια εβδομάδα μετά τη λήξη των μαθημάτων, μου έδειχνε με τα χεράκια της την κίνηση αυτή. Εκεί συνειδητοποίησα οτι τελικά ό,τι κάνεις για ένα παιδί δεν πάει ποτέ χαμένο. Μπορεί η Αγνή να μην κατάφερνε να το κάνει τότε.. αλλά όταν ένοιωσε εκείνη έτοιμη το έκανε από μόνη της!
Το Σεπτέμβρη λοιπόν, που επιστρέψαμε στην Αθήνα, ξεκίνησα να ψάχνω αντίστοιχα προγράμματα για την ηλικία της Αγνής που θα αφορούσαν βέβαια τη μουσικοκινητική αγωγή. Μιας και μένουμε στον Πειραιά ξεκίνησα από εκεί.
Αρχικά ρώτησα στον Πειραϊκό Σύνδεσμο, όπου υπάρχει το Πρόγραμμα Μουσική Προπαιδεία βασισμένο στο Μουσικοπαιδαγωγικό Σύστημα CARL ORFF (έχουμε πεί για το Σύστημα CARL ORFF εδώ). Το κακό για εμάς είναι ότι συμμετέχουν παιδιά από 3,5 ετών - οπότε το κρατάμε για το μέλλον!!!
 |
| via |
Επισκεφτήκαμε το Ωδείο Νάκας κάναμε μάλιστα και ένα δοκιμαστικό μάθημα. Μέρες πριν προετοίμαζα την Αγνή και εκείνη περίμενε το μάθημα με μεγάλη λαχτάρα. Κατά τη διάρκεια του μαθήματος παρατηρούσε με προσοχή τη δασκάλα, εκτελούσε όσα μας ζητούσε να κάνουμε και φύγαμε με κλάματα γιατί την ευχαριστούσε πολύ αυτό που έκανε. Μάλιστα και στη δασκάλα έκανε εντύπωση πόσο δεκτική ήταν και πόσο πειθαρχημένη σε ότι της ζητήθηκε. Δυστυχώς και εδώ το μάθημα τελικά θα είναι 5-6 αντί 6-7 που αρχικά μας είπαν, και μας είναι λίγο δύσκολο να το προλαβαίνουμε.
Περάσαμε από τη Μαγεμένη Πυξίδα, αλλά τελικά το εργαστήρι βρεφών που έχουν στο πρόγραμμά τους αφορά σε διάφορες δραστηριότητες για βρέφη όπως παραμύθια, κουκλοθέατρο, μουσικοκινητική παιχνίδι αλλά δεν είναι μόνο μουσικοκινητική που θα ήθελα εγώ. Βέβαια, εδώ μπορείς να συμμετέχεις και σε μεμονωμένα μαθήματα χωρίς να έχεις μηνιαία συνδρομή οπότε μπορεί να συμμετέχουμε.
Είδαμε και το πρόγραμμα του mini sports club. Έχει τμήμα μουσικοκινητικής αγωγής για μωρά από 10 μηνών έως 2 χρονών που μέσα από το ρυθμό, την κίνηση, το λόγο, τον αυτοσχεδιασμό και το παίξιμο των οργάνων Orff (κρουστά και άλλα ηχογόνα όργανα), προσφέρει μύηση στο κόσμο της μουσικής. Καλό μας ακούγεται!
Και τέλος μας έχει μείνει το musikids. Εκεί διδάσκει η δασκάλα που είχαμε στο Εθνικό Ωδείο. Δεν έχουμε πάει ακόμα γιατί είναι λίγο πιο μακριά από τα άλλα, αλλά κάτι μου λέει ότι σε αυτό θα καταλήξουμε!
Είχατε εμπειρία από αντίστοιχο πρόγραμμα;
Ποιό χώρο είχατε επιλέξει; Που βρίσκεται;
