Τώρα καταλαβαίνει ότι της λέμε, κάνει αυτά που της ζητάμε, παίζει με νόημα, χορεύει, αρνείται όταν δεν θέλει και μας παρακινεί να της κάνουμε ότι θέλει...
Σε αντίθεση όμως με όλες αυτές τις δεξιότητες, ο λόγος της παραμένει "στάσιμος". Πέρα από το "Μαμά", "Μπαμπά", "Γιαγιά", "ΜΠΙ" και "ΜΠΟΥΚΑ" (τι θα πεi αυτό... ποιός ξέρει!(?)... ή μάλλον η Αγνή ξέρει!) δεν λέει τίποτε άλλο.
Ψάχνοντας λοiπόν, να βρω τρόπους να την ενθαρρύνω να μιλήσει, βρήκα τα εξής.
1) Αποφύγετε να «παρκάρετε» το παιδί στην «ηλεκτρονική νταντά», δηλαδή την τηλεόραση και τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, καθώς αμφότερα προσφέρουν απασχόληση χωρίς ίχνος δημιουργικότητας!
Προτιμήστε ασχολίες ή δραστηριότητες με άλλα παιδάκια.
Έτσι το παιδάκι σας θα γίνει πιο κοινωνικό και θα «λυθεί» η γλώσσα του, καθώς θα ακούει και τα άλλα παιδάκια να λένε διάφορες λεξούλες!
Ψάχνοντας λοiπόν, να βρω τρόπους να την ενθαρρύνω να μιλήσει, βρήκα τα εξής.
1) Αποφύγετε να «παρκάρετε» το παιδί στην «ηλεκτρονική νταντά», δηλαδή την τηλεόραση και τον ηλεκτρονικό υπολογιστή, καθώς αμφότερα προσφέρουν απασχόληση χωρίς ίχνος δημιουργικότητας!
Προτιμήστε ασχολίες ή δραστηριότητες με άλλα παιδάκια.
Έτσι το παιδάκι σας θα γίνει πιο κοινωνικό και θα «λυθεί» η γλώσσα του, καθώς θα ακούει και τα άλλα παιδάκια να λένε διάφορες λεξούλες!
2) Φροντίστε να μιλάτε συνέχεια στο παιδί σας και αποφύγετε τη χρήση βρεφικής διαλέκτου.
Προτιμότερο είναι να του μιλάτε καθαρά και σωστά, σαν να είναι ενήλικας.
3) Διαβάστε στο μωρό σας παραμύθια.
Η διήγηση παραμυθιών είναι ο καλύτερος τρόπος για να το βοηθήσετε να μιλήσει γρήγορα και να εμπλουτίσει το λεξιλόγιο του.
Μη διστάσετε να του διαβάσετε το ίδιο παραμύθι, ξανά και ξανά, καθώς η επανάληψη, δημιουργεί στο παιδί ασφάλεια.
Επίσης μαθαίνει απ’ έξω το παραμύθι και μπορεί να φτιάχνει προτάσεις!
4) Μετά την ηλικία των τριών ετών, ενθαρρύνετε το παιδί σας να συζητά για το παραμύθι.
Ρωτήστε το που πήγε η κοκκινοσκουφίτσα, με τι υλικά έκτισαν το σπιτάκι τους τα τρία γουρουνάκια.
Ο διάλογος βοηθάει τα παιδιά να πλουτίσουν το λεξιλόγιό τους και να μάθουν να διατυπώνουν προτάσεις, καταφατικές και ερωτηματικές.
5) Μην στηρίζεστε στην άποψη του παππού και της γιαγιάς σχετικά με τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού σας.
Αν η γιαγιά πει «δεν πειράζει που δεν μιλά ακόμα το παιδί, κι εγώ μίλησα τεσσάρων ετών», αυτό δεν σημαίνει πως μπορείτε να καθησυχαστείτε, γιατί τότε τα παιδιά δεν είχαν τόσο μεγάλη πηγή ερεθισμάτων!
6) Τέλος δεν πρέπει ποτέ οι γονείς να μαθαίνουν άσχημες λέξεις στο παιδάκι, υποστηρίζοντας πως όταν λέει την λέξη - βρισιά «τάδε», είναι χαριτωμένο... Είναι απλά... απαράδεκτο!
Πηγή: coolweb.gr
Προτιμότερο είναι να του μιλάτε καθαρά και σωστά, σαν να είναι ενήλικας.
3) Διαβάστε στο μωρό σας παραμύθια.
Η διήγηση παραμυθιών είναι ο καλύτερος τρόπος για να το βοηθήσετε να μιλήσει γρήγορα και να εμπλουτίσει το λεξιλόγιο του.
Μη διστάσετε να του διαβάσετε το ίδιο παραμύθι, ξανά και ξανά, καθώς η επανάληψη, δημιουργεί στο παιδί ασφάλεια.
Επίσης μαθαίνει απ’ έξω το παραμύθι και μπορεί να φτιάχνει προτάσεις!
4) Μετά την ηλικία των τριών ετών, ενθαρρύνετε το παιδί σας να συζητά για το παραμύθι.
Ρωτήστε το που πήγε η κοκκινοσκουφίτσα, με τι υλικά έκτισαν το σπιτάκι τους τα τρία γουρουνάκια.
Ο διάλογος βοηθάει τα παιδιά να πλουτίσουν το λεξιλόγιό τους και να μάθουν να διατυπώνουν προτάσεις, καταφατικές και ερωτηματικές.
5) Μην στηρίζεστε στην άποψη του παππού και της γιαγιάς σχετικά με τη γλωσσική ανάπτυξη του παιδιού σας.
Αν η γιαγιά πει «δεν πειράζει που δεν μιλά ακόμα το παιδί, κι εγώ μίλησα τεσσάρων ετών», αυτό δεν σημαίνει πως μπορείτε να καθησυχαστείτε, γιατί τότε τα παιδιά δεν είχαν τόσο μεγάλη πηγή ερεθισμάτων!
6) Τέλος δεν πρέπει ποτέ οι γονείς να μαθαίνουν άσχημες λέξεις στο παιδάκι, υποστηρίζοντας πως όταν λέει την λέξη - βρισιά «τάδε», είναι χαριτωμένο... Είναι απλά... απαράδεκτο!
