 |
| via |
Αν θέλετε να μάθετε για την καμπύλωση του χρόνου διαβάστε εδώ.
Αλλιώς συνεχίστε στο MommyWiki.
Έχω μια κόρη και έναν γιο που έχουν ξεχωριστές ικανότητες. Είναι προικισμένα παιδιά. Ναι καλά καταλάβατε καμπυλώνουν τον χρόνο.
Θα αναρωτιέστε... δηλαδή; Δηλαδή μπορεί κατι που διαρκεί 5 λεπτά να το κάνουν να διαρκέσει 10-15 λεπτά αναλόγως. Και θα σας το αποδείξω με ένα απλό παράδειγμα στο οποίο έχω μάρτυρες μου όλη την γειτονιά.
Φτάνουμε με το αυτοκίνητο στο σπίτι και παρκάρω λίγο πιο πάνω από το σπίτι. Ο στόχος είναι να φτάσουμε στο σπίτι. Πόση ώρα θεωρείτε ότι χρειάζεται για να γίνει αυτό; 5 λεπτά είναι πολύ νομίζετε; Παρακολουθείστε με...
Σβήνω την μηχανή.
Όση ώρα προσπαθώ να φτιάξω έναν αλγόριθμο στο μυαλό μου για το ποιος είναι ο βέλτιστος τρόπος να κουβαλήσω τα πράγματα επάνω μαζί με τα παιδιά...
Η Μελίνα αρχίζει βρουμ βρουμ βρουμ βρουμ non stop, που σημαίνει βόλτα, βόλτα, βόλτα.
Ο Νικόλας Μιλάει ακατάπαυστα και μου λέει διάφορα, συνήθως πράγματα που με κάνουν και γελάω.
Η Μελίνα με βλέπει που γελάω με τον Νικόλα και αρχίζει, Μενι, Μενι, Μενι, Μενι που σημαίνει Μελίνα, Μελίνα, Μελίνα, Μελίνα,(όταν λέω βρουμ βρουμ βρουμ μαμά θα ακούς ΜΟΝΟ εμένα).
 |
| via |
Ο Νικόλας συνεχίζει να μιλάει και εγώ δεν ακούω γιατί είμαι έξω.
Τον βγάζω και μου λέει, ε μαμά; Δεν άκουσα Νικόλα μου ξαναπές το.΄Όσο ξαναλέει τον φέρνω στην πλευρά του συνοδηγού και του λέω με σοβαρό ύφος να μην κουνηθεί και τον χτυπήσει κανένα αμάξι.
Με ακούει βγαίνει έξω και περιμένει υπομονετικά δίπλα μου ακούνητος, ξαναλέγοντας και σκουπίζοντας με τα ρούχα του όλη την μπίχλα του αμαξιού.
Εντωμεταξύ η Μελίνα δίνει πόνο από μέσα, Μελι, Μελι, Μελι, Μελί Non stop. Μην εξηγώ, ξανάπα πιο πάνω τι σημαίνει.
Φορτώνω τον Νικόλα με την σχολική του τσάντα και τον παρακαλάω να πάρει την σακούλα με το ταπερ της δουλειάς. Είναι πολύυυυυυ κουρασμένος και δεν μπορεί.
Τον παίρνω και πάμε μαζί να βγάλουμε την Μελίνα. Την βγάζουμε και εκεινη την στιγμή η Μελίνα βλέπει κάτω άπο το κάθισμα ένα ξεραμένο μπισκότο και ένα παλιό παιχνίδι, Μαμ, μαμ, μαμ, κλάμα, δειχνει παιχνίδι, μαμ, μαμ, κλάμα.
Φωνάζω και στα δυο να μείνουν ακίνητα στο πεζοδρόμιο και με την χάρη Γαλλίδας μπαλαρίνας, και την ευλιγισία πρωταθλήτριας ενόργανης, πιάνω το παιχνίδι και το ξεραμένο μπισκότο.
Της δίνω το παιχνίδι και βάζω στην τσέπη μου το μπισκότο και της λέω ότι θα το φάει επάνω.
Πετάει το παιχνίδι κάτω και κλαίει. Ο Νικόλας συνεχίζει και μιλάει. Δεν τους δίνω σημασία, τους λέω να περιμένουν εκεί και λέω στον Νικόλα να προσέχει την Μελίνα.
Ο Νικόλας μπάινει μπροστά στην Μελίνα με ανοιχτά χέρια, του στυλ σε προστατεύω και εκείνη σε ένα ντελίριο φωνάζει κλαίει και τον σπρώχνει.
Εγώ βάζω το μπουφάν μου, την τσάντα μου, παίρνω την σακούλα του τάπερ, την τσάντα της Μελίνας, τις σακούλες του σουπερ μάρκετ και τους λέω να με πιάσουν από τα χέρια να περάσουμε τον δρόμο.
Με πιάνουν και ξεκινάμε...
Γατα, Γάτα, Γάτα ξεκινάει η Μελίνα γιατί πάντα υπάρχει μια γάτα στον δρόμο. Ο Νικόλας μου αφήνει το χέρι και πάει να τρέξει στο πεζοδρόμιο που σχεδόν έχουμε φτάσει. ΝΙΚΟΛΑΑΑΑΑ φωνάζω(Το φωνάζω είναι λίγο...) εγώ που είναι στην μέση του δρόμου και δεν έχει κοιτάξει αν έρχεται αυτοκίνητο. Κατεβάζει τα μουτρα και γυρνάει πίσω. Συνεχίζουμε ενω εγώ γκρινιάζω, πόσες φορές σου έχω πει κοιτάμε τον δρόμο, μην το ξανακάνεις αυτό. Η Μελίνα, γατα, γατα, γατα, αι, αι, αι, αι (πίνει νερό η γάτα).
Φτάνουμε στην εξώπορτα. Η Μελίνα θέλει να ανέβει μόνη της το σκαλί. Ο Νικόλας βάζει τα χέρια του σε όλες τις τρύπες που βρίσκονται στην επένδυση του τοίχου της εξώπορτας. Η Μελίνα κάνει το ίδιο. Μπαίνουμε μέσα.
Η Μελίνα κλαίει και δείχνει το έξω γιατί θέλει βόλτα. Ο Νικόλας φωνάζει μαμά άνοιξε το φως και κάνε την Μελίνα να σταματήσει. Ανοίγω το φως. Και του λέω να πάει στο ασανσέρ και προς θεού! Μην πατήσει το κουμπί, θα το κάνω εγώ με την Μελίνα.
Φτάνουμε με την Μελίνα και ο Νικόλας πατάει το κουμπί, επιδεικτικά. Ρε Νικόλα τι σου είπα; Η Μελίνα αρχίζει να κλαίει. Πάλι. Μαμά, Μελι, Μαμά, Μελί. Την σηκώνω και πατάμε το γαμημένο το κουμπί.
Μπαίνουμε στο ασανσέρ. Η Μελίνα κάνει μονόζυγο στην μπάρα του ασανσέρ. Ο Νικόλας πάει να κάνει το ίδιο και του φωνάζω να μην το κάνει γιατί είναι μεγάλος και θα το σπάσει.
Μαμά; Τον μάζεψες τον χαρταετό έξω από την πόρτα του ασανσερ; Όχι Νικόλα, δεν πρόλαβα. Ωχ μαμά η Μελίνα πάλι θα κάνει τα ίδια. Βγαίνουμε από το ασανσέρ, φορτώνω όλες τις σακούλες στο ένα χέρι για να βρω κλειδιά και να ανοίξω.
Η Μελίνα βλέπει τον χαρταετό και αντιδρά όπως κάθε μέρα, σαν να μην έχει ξαναδεί ποτέ χαρταετό. Όσο εγώ ανοίγω, πάει και τον πειράζει, Μενι, βρουμ, βρουμ, δείχνει ασανσερ, της φωνάζω να μπει μέσα. Ξαπλώνει στο πάτωμα και χτυπιέται. Θέλει να πετάξουμε χαρταετό. Μελίναααααα το σκυλάκι τρέχαααα, της λέει ο Νικόλας για να την φοβίσει και να μπει μέσα. Αυτή ψαρώνει και μπαίνει μέσα, τρομαγμένη. Έλα ρε Νικόλα δεν είπαμε δεν τρομάζουμε την Μελίνα; ( Μπράβο αγόρι μου μας έσωσες λέω από μέσα μου.)
Εδώ σας θέλω τώρα. Καμπυλώνουν ή δεν καμπυλώνουν τον χρόνο;
Το δυστύχημα (ή ευτύχημα) είναι ότι αυτή τους την ιδιότητα την χάνουν όσο μεγαλώνουν.
Όταν λοιπόν την χάσουν, τότε θα κάνω και εγώ comeback στο MommyWiki.
Σας χαιρετώ!
Μαργαρίτα
