Όταν είσαι έγκυος στο πρώτο σου παιδί, τα φαντάζεσαι όλα ρόδινα, εξιδανικευμένα. Πως αυτό το μικρό αγγελουδάκι θα συμπληρώσει την ευτυχία σας και θα δώσει και άλλο νόημα στην ζωή σας και θα είναι όλα απερίγραπτα τέλεια! Ναι καλά...Και ξαφνικά γεννάς και έχεις να κοιμηθείς μια εβδομάδα και προσπαθείς να ξυπνήσεις τον αντρούλη σου, χωρίς να ξυπνήσεις το παιδί, πετώντας του διάφορα, που τυχαία βρίσκονται δίπλα σου.
Και σηκώνεται, ο καλός σου, και έρχεται με κάτι μούτρα κατεβασμένα μέχρι κάτω και λέει, "τι έγινε πάλι ρε μωρό μου;;;;". Μωρό μου; Μωρό μου; Τι μωρό μου ρεεεεε, έχουν γίνει τα νεύρα μου τσατάλιαααα( θα ήθελες να πεις), αντί αυτού, του ζητάς να σου φέρει λίγο νερό, γιατί το μωρό έχει επιτέλους κοιμηθεί, επάνω σου, και τρέμεις στην ιδέα να ξυπνήσει!!!
Ωραία, ας μην υπερβάλλω, είναι όλα τέλεια, τις περισσότερες ώρες, αλλά σίγουρα δεν είναι όπως στις ταινίες! Μαζί λοιπόν με όλα αυτά, έρχονται και καυγάδες άπειρου κάλους. Θα αναφέρω μόνο τέσσερις, μαζί με τον τρόπο που το αντιμετωπίζω (χα χα ας γελάσω), εγώ.
Δεν ξέρω ούτε μια μαμά που να μην έχει μαλώσει με τον άντρα της για το ποιος θα σηκωθεί αυτή την φορά! Ποιός έχει κοιμηθεί περισσότερο, ποιός είναι πιο κουρασμένος, ποιός σηκώθηκε την τελευταία φορά. Ένα πράγμα θα σας πω. Σήμερα καθυστέρησα στην δουλειά γιατί μαλώναμε το πρωί ποιος θα σηκωθεί να φτιάξει στον Νικόλα το γάλα του. Μην πω για την γκρίνια που έπεσε για το γεγονός ότι το μπουκάλι ξεχάσαμε να το πλύνουμε εχθές, οπότε σήμερα το πρωί είχαμε και πλύσιμο:)
Η λύση: Δεν υπάρχει! όχι πλάκα κάνω. Εντάξει θέλει λίγο προγραμματισμό. Κανονίζετε μια ο ένας μια ο άλλος. Επίσης φροντίζετε να έχετε κοιμηθεί νωρίς, έτσι ώστε να ανοίγει το βλέφαρο... Τέλος αν ο σύζυγος δουλεύει νύχτα, προμηθευτείτε μπόλικο καφέ!
2) Διαπαιδαγώγηση
Έχεις διαβάσει άπειρα βιβλία, σελίδες στο διαδίκτυο για το πως πρέπει να αντιμετωπίζεις το παιδί σου. Πως να το μάθεις να σε ακούει, μπλα μπλα μπλα. Και έρχεται η στιγμή της εφαρμογής. Το παιδί σου-μικρός δαίμονας, πλησιάζει το βάζο σου με απειλητικές διαθέσεις. Ξεχνάς στην στιγμή όλες τις διαπαιδαγωγικές μεθόδους και τσιρίζεις. ΜΗΗΗΗΗΗΗΗ!!! Και τσουπ, πετάγεται σαν πορδή(με συγχωρείτε κιόλας) ο άλλος δίπλα και λέει. "Καλά τι έχουμε πει, ότι δεν φωνάζουμε στο παιδί; Έλα εδώ αγόρι μου, έλα εδώ πασά μου." Και κάπως έτσι ξεκινά ο καυγάς.
Η λύση: Δεν υπάρχει! χαχαχα πάλι πλάκα κάνω. Αφού λοιπόν έχεις μαλώσει κάμποσες φορές και μάλιστα μπροστά στο παιδί, το παίρνεις απόφαση και πιάνεις τον άλλον κατ'ιδίαν και του εξηγείς το γράμμα. Συμφωνείτε στο πως πρέπει να μιλάτε στο παιδί έτσι ώστε να ακολουθείτε μια κοινή γραμμή. Εντάξει άνθρωποι είμαστε, θα φωνάξουμε, θα παραφερθούμε. Αλλά δεν πρέπει άλλα να λέει ο ένας άλλα ο άλλος.
3) Για τους παππουδογιαγγιάδες
Διαβάζει κιόλας το blog η πεθερά μου, θα είμαι εγκρατής, το υπόσχομαι:) Η μάνα σου πρέπει να βάλει προστατευτικά στα έπιπλα και να βγάλει τα σεμεδάκια γιατί το σπίτι της είναι επικίνδυνο. Οι γονείς σου του κάνουν όλα τα χατίρια. Ο πατέρας σου καπνίζει και μετά πάει και πιάνει το παιδί. Ο δικός σου κάνει εκείνο, και το άλλο. Πραγματικά δηλαδή, οι φορές που έχουμε καυγαδίσει για αυτά είναι άπειρες.
Η λύση: απλά κουράζεσαι να μαλώνεις και σταματάς. Επίσης μετά από λίγο καιρό, οι παππουδογιαγιάδες έχουν καταλάβει πόσο στριμμένο άντερο είσαι και μαζεύουν τα σεμεδάκια και δεν κάνουν τα χατίρια κλπ κλπ. Τουλάχιστον όσο εσύ είσαι μπροστά:)
4)Για τα οικονομικά
Πρέπει να κάνουμε οικονομία. Αν αυτή η πρόταση ακουγόταν μια φορά τον μήνα, προ παιδιού, τώρα με το παιδί ακούγεται μια φορά την εβδομάδα. Λίγο ο τοκετός (πολύ δηλαδή), λίγο τα πρώτα έξοδα, λίγο η πάνες, λίγο τα βιολογικά φαγητά, λίγο τα ρούχα, λίγο το ένα λίγο το άλλο, όλα τα νοικοκυριά έχουν ξεφύγει εκτός προΰπολογισμού.
Η λύση: Καταρχήν δουλεύω και εγώ, οπότε τα πράγματα είναι λιιίγο πιο καλά. Έχουμε κόψει τις εξόδους. Δεν τρώμε απ'έξω και όταν το κάνουμε, τρώμε το ελληνικό junk food σουβλάκι. Φοράμε τα περσινά μας, μην πω προπέρσινα ρούχα παπούτσια. Στο παιδί μέσα στο σπίτι φοράμε ρούχα από ξαδερφάκια, φίλους. Ψωνίζουμε από στοκατζίδικα. Γενικά οικονομία.
Φυσικά όταν αγοράζω κάτι που δεν είναι απαραίτητο, βλέπε κάτι διακοσμητικό( ακούς Δήμητρα), ή κάτι προσωπικό για εμένα, ακούω γκρίνια. Αλλά έμαθα να ζω με αυτή...
Όσοι όμως και αν είναι οι καυγάδες, όσο και αν τα νεύρα μας έχουν γίνει κρόσσια και δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας, δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το να το κρατάς αγκαλιά και να το μυρίζεις το βράδυ. Όσο για την σχέση μου με τον άντρα μου, παντρειά δεν ήθελα; Καλά να πάθω! Πλάκα κάνω πάλι:) Ένας αγώνας είναι και αυτός, θέλει προσπάθεια και όχι εγωισμούς. Σίγουρα όλα αυτά μας δοκιμάζουν, αλλά εμένα δεν μου αρέσει να χάνω, οπότε όλα καλά θα πάνε:)
Πρέπει να κάνουμε οικονομία. Αν αυτή η πρόταση ακουγόταν μια φορά τον μήνα, προ παιδιού, τώρα με το παιδί ακούγεται μια φορά την εβδομάδα. Λίγο ο τοκετός (πολύ δηλαδή), λίγο τα πρώτα έξοδα, λίγο η πάνες, λίγο τα βιολογικά φαγητά, λίγο τα ρούχα, λίγο το ένα λίγο το άλλο, όλα τα νοικοκυριά έχουν ξεφύγει εκτός προΰπολογισμού.
Η λύση: Καταρχήν δουλεύω και εγώ, οπότε τα πράγματα είναι λιιίγο πιο καλά. Έχουμε κόψει τις εξόδους. Δεν τρώμε απ'έξω και όταν το κάνουμε, τρώμε το ελληνικό junk food σουβλάκι. Φοράμε τα περσινά μας, μην πω προπέρσινα ρούχα παπούτσια. Στο παιδί μέσα στο σπίτι φοράμε ρούχα από ξαδερφάκια, φίλους. Ψωνίζουμε από στοκατζίδικα. Γενικά οικονομία.
Φυσικά όταν αγοράζω κάτι που δεν είναι απαραίτητο, βλέπε κάτι διακοσμητικό( ακούς Δήμητρα), ή κάτι προσωπικό για εμένα, ακούω γκρίνια. Αλλά έμαθα να ζω με αυτή...
Όσοι όμως και αν είναι οι καυγάδες, όσο και αν τα νεύρα μας έχουν γίνει κρόσσια και δεν αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας, δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο από το να το κρατάς αγκαλιά και να το μυρίζεις το βράδυ. Όσο για την σχέση μου με τον άντρα μου, παντρειά δεν ήθελα; Καλά να πάθω! Πλάκα κάνω πάλι:) Ένας αγώνας είναι και αυτός, θέλει προσπάθεια και όχι εγωισμούς. Σίγουρα όλα αυτά μας δοκιμάζουν, αλλά εμένα δεν μου αρέσει να χάνω, οπότε όλα καλά θα πάνε:)
