Ξεκινώντας να γράφω αυτή την ανάρτηση, έκανα μια διαπίστωση και πείτε μου αν κάνω λάθος.
Τον τελευταίο καιρό και ειδικά μέσα στο καλοκαίρι η Αγνή έπαιζε πολλά παιχνίδια αισθήσεων (sensory games). Κάθε τόσο μου ζητούσε να παίξει με τον πάγο, με τις μπίλιες νερού (θέμα επόμενης ανάρτησης), με την αμμοδόχο της, με δαχτυλομπογιές όπου έβαζε ολόκληρες τις παλάμες της μέσα... μη σας πω μέχρι τους αγκώνες και όσο πιο πολύ έπαιζε με τέτοιου είδους παιχνίδια, τόσο περισσότερο μου τα ζητούσε και χαιρόταν με αυτά! Ένιωθε τόσο ελεύθερη, έπαιζε και το ευχαριστιόταν!
Τον τελευταίο καιρό και ειδικά μέσα στο καλοκαίρι η Αγνή έπαιζε πολλά παιχνίδια αισθήσεων (sensory games). Κάθε τόσο μου ζητούσε να παίξει με τον πάγο, με τις μπίλιες νερού (θέμα επόμενης ανάρτησης), με την αμμοδόχο της, με δαχτυλομπογιές όπου έβαζε ολόκληρες τις παλάμες της μέσα... μη σας πω μέχρι τους αγκώνες και όσο πιο πολύ έπαιζε με τέτοιου είδους παιχνίδια, τόσο περισσότερο μου τα ζητούσε και χαιρόταν με αυτά! Ένιωθε τόσο ελεύθερη, έπαιζε και το ευχαριστιόταν!
Σήμερα, θα σας δείξω τι έγινε όταν είπα στην Αγνή... Καθάρισε τα βότσαλα!
Η ιδέα είναι από εδώ.
Της έδωσα δύο δοχεία. Το ένα με καθαρό νερό και το άλλο με τα βότσαλα, καλυμμένα με αφρό.
και τα σύνεργα καθαρισμού... ή όπως τα αποκαλούσε η Αγνή... "τα εργαλεία"!
- ψεκαστήρι
- παλιά οδοντόβουρτσα
- πινέλο μαγειρικής
- ένεση τροφής
Αρχικά τα ψέκαζε...
Έπειτα είπα να ρίξω λίγο χρώμα σε σκόνη για αν του δώσω μια ζωντάνια... και η αγνή φώναζε.. "Μαγικό.. είναι μαγικό..."
Έβαζε τα χέρια της μέσα στα δοχεία...
Έκανε ότι βάφει τα βότσαλα...
Κάποια στιγμή τη βλέπω με χιαστί τα χέρια...
Έπειτα πήρε την ένεση...
και πήρε όλες τις πέτρες και τις έβαλε στο καθαρό νερό.
Σε όλο το παιχνίδι φώναζε.. "Μαμά είναι τέλειο... είναι μαγικό!"
