Θα σ' αγαπώ ό,τι κι αν γίνει - παραμύθι

Ο Μικρός ήταν πολύ κακόκεφος. Κλείστηκε στο δωμάτιο  κι άρχιζε να στριφογυρίζει κι όλα τα πράγματα ν΄ αναποδογυρίζει. Τις ζωγραφιές από τον τοίχο ξεκολλούσε Κι όλα τα παιχνίδια του χαλούσε.

«Θεέ μου!» είπε η Μαμά «τι έχεις πάθει;»

«Eίμαι ένας ανάποδος και γκρινιάρης μικρός και κανείς δε μ΄αγαπάει» είπε ο μικρός.

«Μικρέ μου» είπε η Μαμά « όπως και να ΄σαι,  εγώ πάντα θα σ΄αγαπώ».

«Kι αν ήμουνα αρκούδος, πάλι θα με φρόντιζες  και θα μ΄ αγαπούσες;» ρώτησε ο Μικρός.

«Φυσικά» είπε η Μαμά. «Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει»

«Αν όμως γινόμουν πράσινο έντομο, πάλι θα μ΄αγαπούσες,  πάλι θα με αγκάλιαζες και θα με φιλούσες;»
«Φυσικά» είπε η Μαμά. «Εγώ θα σ΄ αγαπώ ό, τι κι αν γίνει»

«Ό, τι κι αν γίνει;» είπε ο Μικρός και χαμογέλασε.

«Κι αν ήμουνα κροκόδειλος;»

«Θα σε αγκάλιαζα και θα σε αγαπούσα, και τη νύχτα θα σου τραγουδούσα» είπε η Μαμά.
 

« Χαλάει ποτέ η αγάπη;» ρώτησε ο Μικρός.

«Λυγίζει άραγε ποτέ και σπάει;  Κι αν ναι, μπορείς άραγε να την κολλήσεις,  να τη φτιάξεις και να τη χτίσεις; »

«Α, δεν ξέρω» είπε η Μαμά « το μόνο που ξέρω είναι ότι θα σ΄ αγαπώ για πάντα».
 

«Κι όταν πεθάνουμε και χαθούμε, θα μ΄αγαπάς ακόμη;» είπε ο Μικρός.

«Θα υπάρχει ακόμα η αγάπη;»

Η Μαμά πήρε στην αγκαλιά της  τον Μικρό και κοίταξαν μαζί από το παράθυρο τον ουρανό.

Το φεγγαράκι έφεγγε ψηλά και τ΄αστεράκια ήταν φωτεινά.

«Κοίτα, Μικρέ, τ΄αστεράκια  πώς λάμπουνε στον ουρανό.

Ξέρεις πως πολλά απ΄αυτά  έχουν πεθάνει εδώ και χρόνια πια;»

«Τα βλέπεις όμως πώς φωτίζουν ακόμα στον ουρανό; 

Η αγάπη είναι σαν τ΄ αστέρια: ποτέ δεν πεθαίνει και πάντα φωτίζει»

 

Το βιβλίο μπορείτε να το βρείτε στα βιβλιοπωλεία από τις εκδόσεις Πατάκης.
Πηγή: antikleidi.com, paramithia.net