Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

Πινιάτα τέρας




Αν περιμένετε να μάθετε από αυτή την ανάρτηση πως φτιάχνεται μια πινιάτα είστε γελασμένες! Στο τέλος της ανάρτησης θα έχω συνδέσμους με τα tutorial που ακολούθησα εγώ. 
Όπως σας είπα πριν λίγες μέρες είχαμε το πάρτι του Νικόλα. Δυο μέρες πριν το πάρτι αποφάσισα να φτιάξω πινιάτα . 
Υπάρχουν δυο ειδών. Μια με χαρτόνι και μια με εφημερίδες. Πραγματικά δεν ξέρω γιατί διάλεξα αυτή με τις εφημερίδες ελαφρά την καρδία... 
Η πινιάτα αυτή θέλει σύμφωνα με τα διάφορα site που διάβασα από πέντε μέρες μέχρι δυο βδομάδες, ανάλογα με τον καιρό για να στεγνώσει! 


Τι να μην κάνετε λοιπόν φτιάχνοντας μια πινιάτα με εφημερίδες...

Μην την φτιάξετε τελευταία στιγμή. Αν είναι καλοκαίρι φαντάζομαι σε τρεις μέρες είστε κομπλέ. Σε τρεις μέρες θα έχει στεγνώσει. Τον χειμώνα όμως, ειδικά αν έχει τόση υγρασία όσο είχε όταν την έφτιαξα εγώ, θέλει τουλάχιστον μια εβδομάδα για να στεγνώσουν καλά οι στρώσεις εφημερίδας-αλευρόκολλας. 

Αν τελικά αψηφήσετε την παραπάνω οδηγία και προσπαθήσετε να την στεγνώσετε σε μια μέρα να σας πω ότι όσο και να χτυπιέστε δεν θα τα καταφέρετε. Θα στεγνώσει σε ικανοποιητικό βαθμό αλλά όχι όσο πρέπει. Οπότε θα έχετε μια όχι και τόσο καλοσχηματισμένη πινιάτα όταν σκάσετε το μπαλόνι. Εγώ για να την φέρω σε ικανοποιητικό βαθμό στεγνώματος ξημεροβραδιάστικα με ένα πιστολάκι στο χέρι. 



Και εδώ ερχόμαστε στην επόμενη συμβουλή αποφυγής. Ξέρετε τι γίνεται όταν ζεστάνετε ένα μπαλόνι με το πιστολάκι; Διαστέλλεται. Και όταν διαστέλλεται, την ώρα που λες τώρα κοντεύω, τώρα κοντεύω....σκίζεται η εφημερίδα. 



Και φτου απ' την αρχή άλλη μια στρώση!

Επιτέλους στεγνώνει, που λέει ο λόγος δηλαδή, και ξεκινάς να κολλάς επάνω της το χαρτί γκοφρέ που αγόρασες σε εξευτελιστική τιμή από το γνωστό τεράστιο παιχνιδάδικο. Ο θεός να το κάνει γκοφρέ. Είναι πιο λεπτό και από φύλλο χαρτοπετσέτας και κουνιέται με την ανάσα σου. Οπότε επόμενη συμβουλή. Πάρε καλό γκοφρέ. Λίγο πιο στεκούμενο βρε παιδί μου. Κρίμα είναι τόσος κόπος και να φαίνεται η εφημερίδα από κάτω.


Τελοσπάντων φτάνει η στιγμή που σκάει το μπαλόνι και μένεις με την μισοστεγνωμένη και κάτι παραπάνω πινιάτα στο πάτωμα, να έχει μισοστραβώσει. Δεν πτοήσαι. Χώνεις το χέρι μέσα και την φέρνεις στα ίσια της. Και συνειδητοποιείς ότι κάπως πρέπει να την κρεμάσεις και πρέπει να κάνεις τρύπες να μπει το σκοινί. Έλα μου όμως που επειδή συνέβησαν όλα τα παραπάνω με το που κάνεις την τρύπα και πας να την σηκώσεις από το πάτωμα, σκίζεται κατακόρυφα από την τρύπα μέχρι πάνω. Λες μερικά γαλλικά και βάζεις το μυαλό σου να σκεφτεί....
Τελικά αυτό που έκανα ήταν να μην κάνω τρύπες αλλά την έδεσα σαν να δένω ένα κουτί δώρου, σταυρωτά, έτσι ώστε να μπορεί να κρατηθεί από κάτω, και κάλυψα( που λέει ο λόγος πάλι), το σχοινί με το γκοφρέ.
Επιτυχία! Την κρέμασα από το κουρτινόξυλο, την γέμισα γλυκίσματα και έπεσα για ύπνο. 
Το πρωί μπήκα στο σαλόνι με τον φόβο του τι θα αντικρίσω. Επιτυχία, όλα ήταν στην θέση τους και το τερατοπινιατάκι μου με κοιτούσε περήφανα.




Μπορεί να μου βγαλε την ψυχή, μπορεί να μην ήταν η όμορφη πινιάτα που φανταζόμουν αλλά την δουλειά της την έκανε και το να βλέπεις τα πιτσιρικάκια να την χτυπάνε είναι ανεπανάληπτο! Ήταν ξεκαρδιστικό να βλέπεις κοριτσάκια, που λες πόση δύναμη να έχει μωρέ, να μεταμορφώνονται σε hulk και να την χτυπάνε με μίσος! Και τα υπόλοιπα να σιγοντάρουν από πίσω! Και όταν άνοιξε; Πέσανε πάνω στα γλυκά σαν λιμασμένα! χαχαχαχα τι πλάκα.

Όλη νύχτα που την στέγνωνα έλεγα ότι δεν θα ξαναφτιάξω. Τελικά ανυπομονώ για του χρόνου! 

Θα γίνει χαμός λέμε!!!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...